تاثیر عمل آوری بر دوام سطح بتن

تاثیر عمل آوری بر دوام سطح

ساخت بتن بادوام تر دلیل معمول برای مصرف میکروسیلیس یا یک ترکیب سه تایی از مواد سیمانی در عرشه ی پل ها یا سایر کف سازی هاست. این دوام از سطح بتن شروع می شود، زیرا عمل آوری بیشترین تاثیر را روی آن دارد. به دلیل w/cm پایین بتن های مصرفی در این نوع کاربردها ، به تامین آب بیشتری طی فرآیند عمل آوری نیاز است تا از هیدراته شدن کامل سطح بتن و کسب دوام لازم اطمینان حاصل شود. اگر چه عمل آوری بر مقاومت بتن نیز تاثیر می گذارد، اما اثر عمل آوری ناکافی بر مقاومت به اندازه اثر آن بر دوام درخور توجه نیست.

عمل آوری در ازای محافظت

حفاظت از کف بتنی میکروسیلیسی در مقابل پوسته شدگی و ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک . به خاطر داشته باشید که حفاظت طی پرداخت کاری و بلافاصله پس از پرداخت کاری تا شروع عمل آوری نهایی ضروری است. معمولاً ، عمل آوری نهایی در اولین فرصت ممکن انجام می شود. این گفته برای عرشه ی پل ها بدین معنی است که عمل آوری باید پس از عبور ماشین پرداخت کاری یا مضرس سازی انجام شود. برای سایر کف ها ، عمل آوری باید پس از اینکه بتن به مقاومت کافی برای تحمل وزن کارگرانی که روی آن راه می روند (بدون آنکه سطح آسیب ببیند) ، رسید ، شروع شود.

صرف نظر از نوع بتن ریزی ، سطح بتن میکروسیلیسی طی خشک شدن نباید تحت شرایط محیطی آزاد قرار گیرد.

عمل آوری و ترک خوردگی

مقاله های بسیاری در مورد تمایل بتن میکروسیلیسی به ترک خوردگی نوشته شده است. حقیقتی که به چشم می آید ، این است که : در بتن میکروسیلیسی عاملی وجود ندارد که مسبب ترک خوردی باشد. آنچه بحرانی به نظر می رسد ، عمل آوری بتن است. جدول 4.8 توصیه های انجمن میکروسیلیس برای عمل آوری و جلوگیری از ترک خوردگی را خلاصه می کند.

جدول 4.8

محافظت ، عمل آوری و جلوگیری از ترک خوردگی کف بتنی میکروسیلیسی
از اغلب ترک های کف بتنی میکروسیلیسی می توان با پیروی از مراحل زیر جلوگیری کرد :
1. محافظت از بتن میکروسیلیسی هنگامی که بتن هنوز پلاستیک است.

مه پاشی
استفاده از کند کننده تبخیر
پوشاندن با ورق های پلاستیک
مصرف ترکیبات عمل آوری
2. عمل آوری بتن میکروسیلیسی در اولین فرصت ممکن.

عمل آوری خیس حدااقل به مدت 7 روز
3. هرگز اجازه ندهید بتن میکروسیلیسی پلاستیک یا سخت شده تا قبل از اتمام عمل آوری خیس خشک شود.
 

در اینجا دو یافته در مورد عمل آوری و ترک خوردگی ارائه شده است.

ویتینگ و دتویلر (1988) در مطالعه خود برای برنامه تحقیقات ملی مشارکت بزرگراهی (NCHRP) به این نتیجه رسیدند که بتن های میکروسیلیسی تنها هنگامی تمایل به ترک خوردگی دارند که تحت عمل آوری مرطوب ناکافی قرار گرفته باشند. علاوه بر این دریافتند که اگر مخلوط های بتنی میکروسیلیسی 7 روز متوالی عمل آوری خیس شوند ، آنگاه رابطه ای بین مقدار میکروسیلیس و ترک خوردگی وجود نخواهد داشت.
اداره راه و ترابری ایالت نیویورک (NYSDOT) نتیجه گیری مشابهی را برای مخلوط بتنی با عملکرد بالا در عرشه ی پل گزارش کرده است که حاوی سیمان پرتلند ، خاکستر بادی و میکروسیلیس بوده است. آنها پس از بازرسی 84 عرشه ی پل با این مخلوط بتنی گزارش داده اند که : «نتایج نشان می دهد که عرشه ی پل های با عملکرد بالا در مقابل ترک خوردگی طولی و عرضی بهتر از بتن های قبلی رفتار کرده اند.» توجه کنید که NYSDOT عمل آوری خیس 7 روزه را مشخص کرده است. آنها اخیراً به دلیل موفقیت این روش ، ملزومات عمل آوری خیس را به 14 روز افزایش داده اند.
محافظت زمستانی

بتن میکروسیلیسی از این نظر تفاوتی با بتن بدون میکروسیلیس ندارد. اگر محافظت برای بتن بدون میکروسیلیس الزامی است ، بتن میکروسیلیسی نیز باید تحت شرایط مشابه محافظت شود. برای اطلاع از شرایط بتن ریزی ر آب و هوای سرد به بتن ریزی در آب و هوای سرد ACI 306R مراجعه کنید.

بتن پیش ساخته

بتن میکروسیلیسی به طور موفقیت آمیزی در عضوهای مختلف پیش ساخته مصرف می شوند. به طور کلی تفاوتی بین مصرف میکروسیلیس در بتن پیش ساخته و بتن آماده وجود ندارد.

به طور معمول در ساخت بتن پیش ساخته که عمل آوری با افزایش دما انجام می شود ، یک دوره زمانی پیش از افزایش دما وجود دارد. این دوره برای انجام واکنش های اولیه هیدراسیون است تا بتن بتواند مقاومت کافی را برای تحمل دمای بالاتر کسب کند. طی این دوره زمانی ، سطح بتن میکروسیلیسی باید برای جلوگیری از ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک در مقابل خشک شدن محافظت شود. به زبان ساده ، سطح بتن نباید طی این دوره تحت شرایط خشک شدن قرار گیرد. هرگونه روش محافظتی که قبلاً شرح داده شد ، را می توان به کار برد.

موارد متفرقه

نگرانی های مربوط به بتن ریزی ، پرداخت کاری و عمل آوری بتن میکروسیلیسی را پوشش

می دهد.

برش درزها

فراموش نکنید که معمولاً کسب مقاومت کف بتنی میکروسیلیسی بسیار سریع تر از بتن بدون میکروسیلیس است. جدول زمان بندی را با این هدف بررسی کنید که مدت زمان زیادی قبل از برش درزها وجود نداشته باشد. درزها باید برای جلوگیری از ترک خوردگی در اولین فرصت ممکن بریده شوند. عمل آوری خیس را بعد از برش درزها ادامه دهید.

 کشش کابل های پیش تنیدگی

کابل های پیش تنیدگی باید هنگامی کشیده شوند که بن مقاومت کافی را کسب کرده باشد. این کار نباید پس از دوره ی زمانی دلخواه مانند دوره 3 روزه انجام داد. روند کسب مقاومت بتن میکروسیلیسی سریع است و زمان کشش این بتن زودتر از بتن بدون میکروسیلیس می باشد. نمونه هایی وجود داشته اند که در آنها کشش دیرهنگام منجر به ترک خوردگی های غیرقابل اجتناب شده است.

 کف های ماله کشی شده با ماله برقی

در برخی از موارد ، روش پرداخت کاری یک مرحله ای با سطح جاروکشی و چنگک زده شده برای کاربردهای خاص قابل قبول نیست. به عنوان مثال ، یک کارگاه تولید مواد غذایی به یک کف کاملاً لیسه کشی شده برای تمیزکاری مناسب نیاز دارد. بتن میکروسیلیسی را می توان برای ساخت سطوح مناسب کاملاً لیسه کشی کرد. برای انجام این نوع پرداخت کاری ، مراحل مناسبی باید برای حفاظت بتن از خشک شدن طی دوره های زمانی عبور ماشین پرداخت کاری از روی بتن اتخاذ شود. این مراحل کاملاً شبیه مراحلی هستند که برای حفاظت از بتن همانند مه سازی یا استفاده از کند کننده تبخیر بیان شد. به خاطر داشته باشید که سطح بتن به هیچ عنوان نباید بین فرآیندهای کاری خشک شود.

 رنگ آمیزی پس از عمل آوری

کشیدن علائم و نوارهای ترافیکی روی بتن میکروسیلیسی که عمل آوری آن با ترکیبات عمل آوری انجام شده ، با مشکلاتی همراه است. این مشکلات بیش از آنکه ناشی از میکروسیلیس باشند ، ناشی از ترکیبات عمل آوری هستند. هنگام استفاده از ترکیبات عمل آوری ، از سازگاری این مواد با رنگ یا پاک کردن این ترکیبات قبل از رنگ آمیزی مطمئن شوید.

پرداخت کاری سازه های پارکینگ و سایر کف سازی های بتنی

این بخش به پرداخت کاری بتن میکروسیلیسی مصرفی در کف ها همانند سازه های پارکینگ می پردازد. 

پرداخت کاری کف بتنی میکروسیلیسی تفاوت هایی با روش های معمول پرداخت کاری دارد. این تفاوت ها ناشی از این حقیقت است که بتن میکروسیلیسی دچار آب انداختگی نمی شود. دانستن مطالب این بخش می تواند مشکلات ناشی از عدم آب انداختگی را به حداقل برساند.به مانند استفاده از سخت کننده بتن یا هاردنر بتن که باعث ضد سایش شدن سطح مورد نظر خواهد شد،جهات اطلاعات بیشتر نیز می توانید با بخش فنی کلینیک بتن ایران تماس حاصل فرمایید.

روش پرداخت کاری کف که انجمن میکروسیلیس آن را توصیه می کند ، «پرداخت کاری یک مرحله ای» نامیده می شود. همچنین به آن «پرداخت کاری سریع» یا «پرداخت کاری خط تولیدی» نیز می گویند. روش کلی براساس دو مفهوم ساده است : محافظت تمام مدت بتن و عدم انتظار برای سفت شدن بتن قبل از مضرس سازی و عمل آوری نهایی. روش پرداخت کاری یک مرحله ای در شکل 12.8 نشان داده شده است. توجه کنید که این روش پرداخت کاری در اصل بسیار شبیه پرداخت کاری عرشه ی پل هاست.

در نگاه اول ممکن است ، احتیاط های بیشتر برای جلوگیری از خشک شدن پر دردسر به نظر برسد. اما مرور بندهای زیر نشان می دهد که پرداخت کاری بتن میکروسیلیسی به روش یک مرحله ای می تواند با نیروی انسانی بسیار کمتر و بسیار سریعتر از بتن معمولی انجام شود. مراحل متداول پرداخت کاری کف در نمودار شکل 13.8 نشان داده شده است. توجه کنید که این نمودار روش های پرداخت کاری یک مرحله ای و معمولی را پوشش می دهد. هر یک از این مراحل در زیر شرح داده شده اند :

 تعیین درجه پرداخت کاری لازم

اکثر کف های بتنی بیش از حد پرداخت کاری می شوند ، زیرا بسیاری از کارفرمایان اعتقاد دارند که بتن به طور مناسب پرداخت کاری نمی شود ، مگر اینکه یک لیسه برقی برای ایجاد یک سطح سخت به کار برده شود. این کار در بسیاری از سازه ها به خصوص سازه های پارکینگ که بتن میکروسیلیسی به کرات در آن مصرف می شود، ضروری نیست. درجه ی پرداخت کاری لازم برای یک سازه خاص را باید با مشورت کارفرما و طراح پروژه تعیین کرد. این اطلاعات باید شامل مشخصات فنی پروژه باشد. انجمن میکروسیلیس شدیداً توصیه می کتد که جاروکشی متوسط بدون لیسه کشی برقی مناسب ترین سطح را برای اغلب کف های بتنی میکروسیلیسی ایجاد می کند. این سطح پیاده روی خوب و بادوامی را به وجود می آورد.

برگزاری جلسه پیش بتن ریزی

 این جلسه فرصتی برای بحث در مورد برنامه های پیمانکار برای تمام جنبه های کار است. جلسه را با پرسش های بدون پاسخ ترک نکنید ! 

 انجام بتن ریزی آزمایشی

همچنین چنانچه در بخش 2.1.8 شرح داده شد، بتن ریزی آزمایشی فرصت ایده آلی برای نهایی کردن تمام تصمیم ها در مورد پرداخت کاری است. بتن ریزی آزمایشی باید در حضور نمایندگان تمام گروه های کاری انجام شود که مسئول پذیرش بتن و روش های شرح داده شده اند. پیمانکار باید در این آزمایش از همان گروه پرداخت کاری کمک بگیرد که قرار است، بعداً عملیات پرداخت کاری پروژه را انجام دهند. مطابق شکل 14.8 ، مقیاس بتن ریزی آزمایشی باید به اندازه ای بزرگ باشد که امکان نمایش روش های پرداخت کاری در آن وجود داشته باشد. در پایان بتن ریزی آزمایشی یکی از این دو تصمیم باید گرفته شد : روش پرداخت کاری نمایش داده شده مورد قبول است ، یا بتن ریزی آزمایشی دیگری باید انجام شود.

بتن ریزی و تحکیم

 این مراحل تفاوت چندانی با روش های معمول برای بتن بدون میکروسیلیس ندارند. به هر حال ، مطابق شکل 15.8 ب موثرترین روش تحکیم کف بتنی میکروسیلیسی استفاده از شمشه لرزاننده است. در این روش سطح تختی به دست می آید که به پرداخت کاری جرئی نیاز دارد. به هر حال ، فراموش نکنید که مقاطع ضخیم تر و تیرها با استفاده از ویبراتورهای استاندارد داخلی تحکیم می شوند.

ماله کشی اولیه

این مرحله نیز تفاوتی با آنچه برای متن بدون میکروسیلیس انجام می شود ، ندارد. هدف از ماله کشی فرونشاندن ذرات مصالح سنگی و صاف کردن نقص های ناشی از شمشه کشی است. شکل 16.8 را ببینید. توجه کنید که برخی از پیمانکاران تصور می کنند که ماله های چوبی تمایل به پاره کردن بتن میکروسیلیسی دارند. بنابراین ماله های منیزیمی یا فولادی را برای این نوع بتن ترجیح می دهند.

انتظار برای آب انداختگی نهایی و کسب مقاومت

این مرحله یک بخش مرسوم در پرداخت کاری کف است، اما معمولاً برای بتن میکروسیلیسی الزامی نیست. آب انداختگی باید قبل از اینکه منافذ سطحی بسته شوند، تمام شود. زیرا در غیر این صورت تجمع حباب هوا و آب سبب لایه لایه شدن سطح می شود. علاوه بر این ، بتن باید به اندازه کافی برای تحمل وزن پرداخت کاران و تجهیزات مراحل بعدی پرداخت کاری مقاومت کسب کند.

تمامی بتن ها ، خواه حاوی میکروسیلیس و خواه بدون آن ، طی دوره انتظار مستعد ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک و پوسته شدگی هستند. اگر شرایط محیطی برای خشک شدن بتن مناسب باشد، عملیات حفاظت بتن باید طی این دوره اتخاذ شوند.

از آنجا که بتن میکروسیلیسی دچار آب انداختگی نمی شود ، اگر کارفرما بپذیرد که به ماله کشی و لیسه کشی بیشتر نیازی نیست ، می توان پرداخت کاری را بدون دوره انتظار تکمیل کرد. این امتیاز سبب صرفه جویی قابل توجهی در نیروی انسانی و هزینه پروژه می شود.

 ماله کشی و لیسه کشی نهایی

این مرحله شامل حداقل یک بار ماله کشی و یا شاید چند بار لیسه کشی باشد. برای کاربردهایی که در آنها به یک سطح سخت نیاز است، این مراحل الزامی است. انجمن میکروسیلیس گمان نمی کند که این مراحل برای اغلب کف سازی های میکروسیلیسی الزامی باشند (ممکن است در کف های بتنی میکروسیلیسی روش های مرسوم ماله کشی الزامی باشد. این روش در بخش 3.8.8 شرح داده شده است.)در هنگام لیسه ای کردن پس از ماله اولیه پودر سخت کننده بتن که حاوی میکروسیلیس هم می باشد را می تواند برای هر متر مربع 5کیلو در نظر گرفت و سپس ماله کشی نمود.

مضرس سازی سطح

پرداخت کاران برای بتن بدون میکروسیلیس در کاربردهایی خمانند یک سازه پارکینگ ، جاروکشی متوسط را پس از لیسه کشی بتن به کار می برند. موفقیت این روش تا حدی در هاله ای از ابهام است، زیرا فرآیند لیسه کشی معمولاً باعث محکم شدن سطح می شود، به گونه ای عمل جاروکشی به سختی انجام خواهد شد.

جاروکشی بتن میکروسیلیسی باید در اولین فرصت ممکن پس از ماله کشی انجام شود. این گفته بدین معنی است که چند دقیقه پس از ماله کشی باید صبر کرد تا بتن اندکی سفت شود، به گونه ای که اثر جارو به اندازه درجه تعیین شده روی بتن باقی بماند. معمولاً ، جاروکشی در کمتر از 15 تا 30 دقیقه پس از اینکه بتن ریخته شد ، کامل می شود. شکل های 17.8 ب و 17.8 ج را ببینید.

 محافظت و عمل آوری

پس از اینکه مضرس سازی سطح به پایان رسید، بتن که همچنان نرم است باید از خشک شدن محافظت شود تا مقاومت کافی را برای پایداری در برابر ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک کسب کند یا عمل آوری نهایی انجام شود. این محافظت را می توان با مه پاشی، استفاده از کند کننده تبخیر، یا مصرف ترکیبات عمل آوری انجام داد. در انتخاب روش محافظت ملاحظه آنچه در مراحل بعدی ساخت و ساز اتفاق می افتد ، را فراموش نکنید. به عنوان مثال ، اگر از ترکیبات عمل آوری استفاده می شود، ممکن است پاک کردن این مواد قبل از رنگ آمیزی نوارهای پارکینگ الزامی باشد می توان از کیورینگ های بتن که پایه ای سیلیکنی نیز دارند استفاده شود .

 عمل آوری نهایی

مدارک زیادی برای مثبت ارزیابی کردن عمل آری خیس بتن میکروسیلیسی وجود دارد. انجمن میکروسیلیس شدیداً توصیه می کند که بتن میکروسیلیسی باید عمل آوری خیس شود. هر روش که سطح را به طور پیوسته حداقل 7 روز خیس نگه دارد، مناسب است. در اغلب کاربردها از پارچه ی کرباسی خیس با یک ورق پلاستیک روی آن یا پوششی شبیه به آن استفاده می شود. معمولاً ، خیس کردن پارچه ی کرباسی طی دوره ی عمل آوری برای اطمینان از اینکه آب کافی برای هیدراسیون سطحی در دسترس است، ضروری می باشد. به محض اینکه بتن مقاومت کافی را برای تحمل وزن افرادی که مواد عمل آوری را روی آن می پاشند ، کسب کرد ، به گونه ای که سطح دچار آسیب نشود ، باید عمل آوری نهایی را شروع کرد. 

 عمل آوری

احتمالاً ، عمل آوری مهم ترین بخش کاری با بتن میکروسیلیسی است. اگر عمل آوری به طور مناسب انجام نشود ، عملکرد مورد انتظار در حداقل هزیه به دست نخواهد آمد. این بخش به چند جنبه عمل آوری بتن میکروسیلیسی می پردازد و توصیه های انجمن میکروسیلیس برای عمل آوری را ارائه می دهد.

توجه کنید که تفاوتی بین عمل آوری عضوهای سازه ای و کف سازی بتنی میکروسیلیسی وجود ندارد. تمام کف سازی های بتنی ، یا بدون میکروسیلیس ، به دلیل نسبت سطح به حجم بالا بیش از عضوهای سازه ای مستعد ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی و خشک شدن هستند. عضوهای سازه ای همانند ستون ها یا تیرها کمتر مستعد چین خوردگی هایی هستند. تاکنون گزارشی از ترک خوردگی عضوهای سازه ای در یک پروژه به کلینیک بتن ایران گزارش نشده است.

بتن ریزی ، تحکیم ، پرداخت کاری ، و عمل آوری بتن میکروسیلیسی

بتن ریزی و تحکیم بتن میکروسیلیسی در اصل شبیه بتن بدون میکروسیلیس است. معمولاً پرداخت کاری بتن میکروسیلیسی در عرشه ی پل ها و سایر کف سازی ها بدون دوره انتظار موجود در روش های پرداخت کاری سنتی است. برای محافظت بتن از خشک شدن بلافاصله باید عمل آوری را انجام داد.

این بخش از مقاله کلینیک بتن ایران بتن میکروسیلیسی از دید پیمانکاری که باید با آن کار کند ، می پردازد. عملیاتی که پیمانکار باید انجام دهد ، شاملبتن ریزی ، تحکیم ، پرداخت کاری و عمل آوری است. این بخش با خشک شدن بتن و چه حاوی میکروسیلیس باشد یا خیر شروع می شود.

هدف از توصیه های ارائه شده در این بخش ، رسیدن به خواص بتن سخت شده ای است که کارفرما یا طراح به خاطر آنها بتن میکروسیلیسی را برای یک سازه مشخص می کنند. با پیروی از روش های ارائه شده در این بخش می توان به این هدف دست یافت.

ملاحظات کلی

در اغلب جنبه ها ، کار با بتن میکروسیلیسی تفاوتی با بتن بدون میکروسیلیس ندارد. تنها مورد استثنای قابل توجه در این خصوص پرداخت کاری بتن است. به هر حال ، اگر فرآیند پرداخت کاری مطاق روش ارائه شده در این مقاله انجام شود ، تفاوت های مربوط به بتن میکروسیلیسی می تواند به مزایایی برای پیمانکار تبدیل شود. در این بخش به موارد کلی زیر پرداخته می شود :

 هماهنگی

هماهنگی مناسب بین پیمانکار و تامین کننده بتن یک معیار حیاتی است. تغییرات نسبتاً جزئی در خواص بتن تازه می توانند تفاوت های قابل توجهی را در تلاش لازم برای بتن ریزی و پرداخت کاری ایجاد کنند. برخی از موارد اصلی عبارت اند از :

اسلامپ، شماره 1. با یک محاسبه سرانگشتی می توان اسلامپی که حدود 40 تا mm50 بیشتر از اسلامپ بتن بدون میکروسیلیس مصرفی برای بتن ریزی مشابه است ، را برای شروع کار انتخاب کرد. این افزایش اسلامپ چسبندگی بیشتر بتن میکروسیلیسی را فراهم می کند. در این خصوص نگران جداشدگی نباشید. تنها افزایش های بسیار زیاد اسلامپ سبب جداشدگی در بتن میکروسیلیسی می شوند.
اسلامپ، شماره 2. معمولاً ، بهترین روش برایبتن ریزی ، ریختن بتن با بالاترین میزان اسلامپی است که با شرایط واقعی پروژه مطابق باشد. هر چه میزان اسلامپ بالاتر باشد ، عملیات شمشه کشی و ماله کشی بتن راحت تر خواهد بود. معمولاً یک عامل محدود کننده برای بتن ریزی عرشه ی پل یا کف سازی وجود هرگونه شیب در محل بتن ریزی است. بتن باید با بالاترین میزان اسلامپی ریخته شود که آن را در شیب نگه می دارد.
چسبندگی. پرداخت کارها به کرات گزارش داده اند که بتن میکروسیلیسی «چسبنده» است و کار کردن با آن مشکل می باشد. تجربه نشان داده است که چسبندگی می تواند ناشی از اندرکنش میکروسیلیس و مواد افزودنی شیمیایی (کاهنده های آب و فوق روان کننده) در بتن باشد. یک روش این است که ماده ی افزودنی را با ماده دیگری که دارای ترکیب شیمیایی متفاوتی است ، عوض کنید. روش دیگر ، حذف یک سوم فوق روان کننده و اضافه کردن یک کاهنده ی آب با محدوده ی متوسط به همان اندازه است. از ترکیب مواد افزودنی مختلف برای به دست آوردن بهترین بتن ممکن برای پروژه هراسی نداشته باشید. دانه بندی مصالح سنگی ریزدانه نیز می تواند ملاحظه دیگری از چسبندگی باشد. با تغییر نسبت مصالح سنگی ریزدانه به درشت دانه در راستای افزایش مصالح سنگی درشت دانه می توان چسبندگی  را کاهش داد. در برخی از موارد ، تغییر منبع مصالح سنگی ریزدانه می تواند به کهش چسبندگی کمک کند. 
 ملاحظاتبتن ریزی

دو مورد را باید قبل از بتن ریزی بتن میکروسیلیسی در نظر داشت. این دو مورد عبارت از جلسه پیش بتن ریزی و بتن ریزی آزمایشی هستند.

جلسه پیش بتن ریزی. اگر چه برگزاری جلسه پیش بتن ریزی برای هر کار بتنی مهم است ، اما اهمیت این جلسه برای بتن میکروسیلیسی بیشتر است. این جلسه فرصتی برای پیمانکار است که تمام افراد متوجه شوند که چه کارهایی قرار است ، انجام شود. همچنین این جلسه زمانی است که پیمانکار پرسش های خود در مورد انتظارات کارفرما و طراح را بپرسد. در بیشتر مواقع ، جلسه پیش بتن ریزی همراه با بتن ریزی آزمایشی برگزار می شود.
مسئله اساسی که باید در جلسه پیش بتن ریزی مطرح شود ، نرخ تحویل بتن است. یک مسئله متداول رسیدن مقدار بسیار زیادی بتن به کارگاه و برگشت دادن کامیون های حامل بتن است. این مسئله به خصوص در مورد روکش کردن عرشه ی پل یا یاخت رویه های بتنی میکروسیلیسی روی عضوهای پیش ساخته صادق است. در این نوع بتن ریزی ها ، حجم کوچکی از بتن سطح بزرگی را پوشش می دهد.

بتن ریزی آزمایشی. در اغلب موارد ، انجام بتن ریزی آزمایشی قبل از شروع عملیات بتنی در پروژه الزامی است. این آزمایش فرصتی را فراهم می آورد تا ایرادهای سیستم بتن ریزی مشخص شده و برطرف شوند. نماینده هر یک از گروه های کاری باید در این آزمایش حضور داشته باشند : کارفرما ، طراح ، تامین کننده بتن ، تامین کننده مصالح ، و البته پیمانکار. در صورتی که نتیجه بتن ریزی آزمایشی مطلوب باشد ، مرحله بعدی بتن ریزی اصلی در سازه است. برخی از مسائلی که باید طی بتن ریزی ازمایشی مطرح شوند ، عبارت اند از :
مخلوط بتنی. این زمان اولین فرصت برای پیمانکار مسئول پرداخت کاری است که مخلوط بتنی را ببیند و مشخصات آن را ارزیابی کند. همچنین بتن ریزی آزمایشی زمان خوبی برای تعیین اصلاح هایی است که باید بسته به شرایط آب و هوایی و بتن ریزی انجام شوند. به عنوان مثال ، ممکن است اضافه کردن کندگیر کننده یا تسریع کننده غیر کلریدی بسته به شرایط مناسب باشد.
روش پرداخت کاری. این زمان فرصت مناسبی برای امتحان روش ها و ابزارهای مختلف پرداخت کاری است. بهترین ابزار و درجه پرداخت کاری لازم را تعیین کنید.
پرداخت مورد قبول. در این مرحله ، کارفرما ماهیت دقیق پرداخت مورد قبول کار بتنی خود را عریف می کند.بتن ریزی آزمایشی را بدون بحث کردن در این مورد به پایان نرسانید!
محافظت از بتن. مطلوب است که بخشی از این آزمایش را به خشک شدن بتن بدون محافظ اختصاص داده و سرعت و پیامدهای خشک شدن بتن را مشاهده کنید. همچنین ، این مرحله فرصتی برای تعیین دورنمایی از نحوه محافظت از بتن است.
 قالب گیری بتن میکروسیلیسی

در مورد عضوهای بتنی که ریخته شده اما پرداخت کاری نمی شوند ، مانند ستون ها و دیوارها ، تفاوتی بین روش های معمول و روش های ویژه برای بتن میکروسیلیسی وجود ندارد. در این موارد بتن مطابق شرایط طراحی و اجرایی ریخته ، تحکیم و محافظت می شود. اسلامپ بالاتر به رسیدن بتن به مقاطع انبوه با تعداد زیاد آرماتور کمک می کند. با این وجود ، ویبره و خارج کردن هوای اضافی از بتن با اسلامپ بالا نیز الزامی است. هنگام مصرف بتن میکروسیلیسی با فوق روان کننده ، فشارهای وارد از بتن سیال به قالب را فراموش نکنید !

 خشک شدن بتن

مطالب زیادی در مورد تمایل بتن میکروسیلیسی به خشک شدن طی بتن ریزی و پرداخت کاری نوشته شده است. این بخش آنچه در عمل اتفاق می افتد و نحوه تصحیح عملیات طبق مشخصات بتن را شرح

می دهد. توجه کنید که توضیح ها و توصیه های این بخش در مورد بتن میکروسیلیسی و بتن معمولی کاربرد دارند.

 آب انداختگی

از آنجا که میکروسیلیس به دلیل سطح جانبی بسیار بالای خود تمایل به جذب آب دارد و معمولاً مقدار آب بتن های میکروسیلیسی بسیار کم است ، میزان آب حاصل از آب انداختگی این بتن در صورت وجود ، بسیار کم است. مادامی که مقدار میکروسیلیس افزایش می یابد یا مقدار آب کاهش می یابد ، آب انداختگی بتن کاهش یافته یا حذف می شود. از جنبه مثبت ، عدم آب انداختگی بدین معنی است که پرداخت کاری را

می توان زودتر شروع کرده و سریع تر تمام کرد. علاوه بر این ، آب حاصل از آب انداختگی زیر ذرات مصالح سنگی و آرماتورهای افقی جمع نمی شود. در این صورت ، مجرایی برای ورود کلریدها یا سایر مواد ناخوانده به درون بتن وجود نخواهد داشت. از جنبه منفی ، عدم آب انداختگی بدین معنی است که کف بتنی میکروسیلیسی تحت شرایط محیطی مناسب از سطح به سمت پایین خشک خواهد شد. این نوع خشک شدن پرداخت کاری سطح بتن را مشکل تر می سازد. همچنین خشک شدن می تواند منجر به پیوسته شدن پلاستیک و حتی ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک شود.

 خشک شدن سطحی

این بخش ابتدا نگاهی به شرایط محیطی می اندازد که منجر به خشک شدن سطح بتن می شود. چهار عامل بررسی خواهند شد : دمای هوا ، رطوبت نسبی ، دمای سطح بتن و سرعت باد. سال ها پیش ، نموداری برای تخمین میزان اندکنش این عوامل در خشک شدن بتن رسم شد. این نمودار در شکل 1.8 نشان داده شده است. با وارد کردن مقادیر مناسب در این نمودار ، تخمینی از افت رطوبت برحسب کیلوگرم آب بر مترمربع بر ساعت به دست می آید. کمیته ی ACI به طور قراردادی پذیرفته است که اگر میزان افت رطوبت کمتر از kg/m2/hr0/1 باشد ، آنگاه مشکلی پیش نخواهد آمد. از آنجا که این مقادیر برای بتن بدون میکروسیلیس تعیین شده اند ، توصیه می شود برای بتن میکروسیلیسی نصف این مقدار ، یعنی kg/m2/hr5/0 ، را به کار ببرید.

بسیاری از طراحان برای نوشتن مشخصات فنی بتن میکروسیلیسی از این نمودار استفاده می کنند. اگر نرخ تخمینی افت رطوبت بیش از مقدار مشخص شده باشد ، این مشخصات فنی محافظت هایی را برای جلوگیری از خشک شدن سطح بتن الزامی می دانند.

به هر حال ، پیدا کردن روشی برای تخمین دقیق میزان تبخیر حایز اهمیت است. جدول 1.8 توصیه های مربوط به اندازه گیری واقعی پارامترهای درگیر را ارائه می دهد. معمولاً ، استفاده از این مقدار به جای استفاده از داده های به دست آمده از سازمان هواشاسی محلی توصیه نمی شود. داده های گرفته شده از سازمان هواشناسی محلی وی نمودار رسم شده و آنگاه تصمیم گیری می شود که آیا بتن ریزی باید انجام شود یا خیر ، آیا محافظت از بتن الزامی است یا خیر. با این روش تمام طرفین پروژه متقاعد خواهند شد ، زیرا در این روش ملزومات مشخصات فنی برآو.رده می شود. اما ملزومات واقعی که مانع از خشک شدن بتن می شوند ، را نمی توان برآورده ساخت ، و این مسئله ای است که پیمانکار را در مورد پوسته شدگی و ترک خوردگی ناشی  از جمع شدگی پلاستیک به درد سر می اندازد.

جدول 1.8

محل اندازه گیری داده های ورودی نمودار تبخیر
دمای هوا : 2/1 تا m8/1 بالای سطح بتن ، در سایه
دمای آب : برابر دمای بتن
رطوبت نسبی : 2/1 تا m8/1 بالای سطح بتن ، در سایه ، به سمت باد
سرعت باد : m5/0 بالای سطح بتن
 

بهترین روش استفاده از نمودار با قضاوت مهندسی است. ابتدا داده های مورد نیاز را از سازمان هوا شناسی محلی گرفته و سپس با استفاده از نمودار میزان تبخیر را تخمین بزنید. اما کاملاً به تخمین به دست آمده از این نمودار اعتماد نکنید ، به خصوص اگر مقدار تخمین زده شده به مقدار حدی 5/0 یا kg/m2/hr0/1 نزدیک باشد. قضاوت مهندسی داشته باشید و به دنبال موارد منحصر به فرد محل پروژه واقعی باشید. آیا بتن ریزی زیر نور مستقیم خورشید انجام می شود ؟ آیا سرعت باد زیاد می شود ؟ آیا رطوبت به حدی بالاست که کار را برای کارگران مشکل می سازد ؟ به خاطر داشته باشید که مشکلات کاری کارگران مستقل از دما و رطوبت است و کمتر احتمال دارد که بتن خشک شود. فراموش نکنید که بهترین روش هنگام تصمیم گیری در مورد حفاظت بتن در مقابل خشک شدن ، خطا کردن در یک حاشیه  ی امن است.

یک دیدگاه مناسب دیگر نیز در مورد خشک شدن بتن وجود دارد. مادامی که در تابستان هوا گرم تر

می شود ، بسیاری از پیمانکاران یا تامین کنندگان بتن برای افزایش ساعت کاری بتن به آن یک کاهنده آب اضافه می کنند. این روش تحت شرایط مناسب می تواند روش دستی باشد. اما معمولاً مصرف کننده آب در مورد کف سازی بتنی روش درستی نیست. کاهنده ی آن سرعت واکنش های هیدراسیون اولیه که بتن را برای مدت طولانی تری تحت شرایط خشک شدن قرار می دهد ، را کاهش می دهد. در بعضی از موارد ممکن است ، مصرف کاهنده آب وضعیت را به جای بهبود دادن ، بهتر کند.

نتایج خشک شدن

خشک شدن با دو پیامد توام است : پوسته شدگی پلاستیک و ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی.

پوسته شدگی پلاستیک. پرداخت کاران بتن به کرات می گویند : روند گیرش بتن از بالا به پایین است. اگر روز آفتابی و دمای سطح بالا باشد ، سطح بتن سریع تر از بتن زیرین می گیرد. یا اگر بتن دچار آب انداختگی نشود ، یا میزان آب انداختگی آن کم باشد ، یا اگر شرایط محیطی برای خشک شدن مساعد باشد ، سطح بتن سریعاً خشک می شود. در هر یک از این دو حالت ، مطابق شکل 2.8 پوسته شدگی در سطح بتن ایجاد می شود. زمان شروع ماله کشی و لیسه کشی ، زمانی است که پرداخت کار با لمس یا راه رفتن روی بتن متوجه شود که بتن گیرش یافته است. اما ، در واقع تنها سطح بتن سفت تر شده و ممکن است ، مرز بتن همچنان بسیار نرم باشد. معمولاً ، پرداخت کاری تحت این شرایط منجر به سطح پر موجی می شود که مطابق هیچ یک از ملزومات ترازی و صافی نیست.

وقتی سطح شرو به خشک شدن می کند ،‌برگردان آن به وضعیت اول بسیار مشکل است. هر اقدامی را باید پیش از آنکه دیر شود ، انجام داد. در این موارد از آب یا مواد پرداخت کاری کمک می گیرند که ممکن است ، منجر به کاهش دوام سطح بتن نسبت به دوام مورد نظر شود.

ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک. در برخی از شرایط ،‌ ترک خوردگی ناشی جمع شدگی به جای پوسته شدگی سطحی نمایان می شود. معمولاً ، جهت گیری این ترک ها تصادفی است و به گوشه های دال نمی رسد. همچنین ، این ترک ها معمولاً عمق زیادی ندارند. شکل 3.8 ترک های ناشی از جمع شدگی پلاستیک در بتن میکروسیلیسی را نشان می دهد. دلیل واقعی اسن امر که چار در برخی از بتن ریزی ها ترک خوردگی و در برخی دیگر پوسته شدگی ایجاد می شود ، روشن نیست.

در چه مواقعی خشک شدن منجر به پوسته شدگی پلاستیک یا ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک می شود ؟ روش متداول پرداخت کاری در جدول 2.8 ارائه شده است. زمانی که بیشترین احتمال برای خشک شدن بتن و ایجاد مشکل وجود دارد ، طی دوره انتظار اولیه بین مرحله ی اول ماله کشی ابتدایی و شرع ماله کشی و لیسه کشی اصلی است. این دوره زمانی معمولاً همان چند ساعتی است که برای شروع سخت شدن بتن صبر می کنند.

جدول 2.8

مراحل پرداخت کاری کف سازی بتنی
بتن ریزی ،‌ شمشه کشی ، ماله کشی
انتظار ، خطر !
ماله کشی ، لیسه کشی
انتظار ، خطر کمتر !
عمل آوری
دوره های انتظار ، دوره های زمانی هستند که بتن میکروسیلیسی باید در برابر خشک شدن محافظت شود. با استفاده از روش پرداخت کاری یک مرحله  ای می توان دوره های انتظار را حذف کرده یا به حداقل رساند.
 

مدت زمان واقعی بسته به نوع بتن ریزی ، نسبت بندی مخلوط ، مقدار سیمان و میکروسیلیس ، درصد سایر پوزولان ها ، دمای بتن و مصرف مواد افزودنی تسریع کننده یا کندگیر کننده متغیر است. زمان انتظار برای عرشه ی پل ممکن است ، به مراتب کمتر از سایر انواع کف سازی ها باشد. اگر تخمین های افت رطوبت نگران کننده باشند ، طی مدت زمان اولیه باید اقداماتی برای حفاظت بتن از خشک شدن انجام شود.

دوره زمانی دوم که طی آن احتمال آسیب وجود دارد ، بین پرداخت کاری نهایی و شروع عمل آوری است. معمولاً بتن طی این مدت زمان مقاومت کافی را برای پایداری در برابر ترک خوردگی پلاستیک کسب

می کند ، اما خشک شدن طولانی مدت پس از پرداخت کاری منجر به ایجاد سطحی بادوام کمتر می شود.

جدول 3.8

روش های جلوگیری از پوسته شدگی پلاستیک و ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک
پرداخت کاری یک مرحله ای
الیاف مصنوعی
خنک کردن بتن
مرطوب کردن خاک بستر
نصب بادکش
نصب سایه
کندکننده تبخیر
استفاده از مه پاشی
کار در شب
پوشاندن بتن با پلاستیک بین عملیات پرداخت کاری
 

 محافظت در برابر خشک شدن

جدول 3.8 برخی از روش های توصیه شده معمول برای محافظت بتن در برابر خشک شدن را ارائه می دهد. متداول ترین این روش ها برای متن میکروسیلی عبارت از مه پاشی ، استفاده از کندکننده تبخیر و استفاده از روش پرداخت کاری یک مرحله ای است. هر یک از این روش ها در زیر شرح داده شده اند.

مه پاشی. هدف از مه پاشی حفظ رطوبتت بالا روی سطح بتن طی مدت زمان بین بتن ریزی تا عمل آوری است. اگر شرایط محیطی سبب نگرانی از خشک شدن شود ، مه پاشی باید بلافاصله پس از بتن ریزی یا پس از ماله کشی شروع شود. بسته به نو بتن ریزی و درجه پرداخت کاری مورد نیاز ممکن است ، مه پاشی بین مرحله های پرداخت کاری الزامی باشد.

بهترین روش مه پاشی استفاده از نازلی است که هوای فشرده را با مقدار بسیار کم آب ترکیب می کند. شکل 4.8 یک ابزار مه پاشی دستی مورد استفاده در سازه پارکینگ و یک سیتم مه پاشی بسته شده روی یک ماشین پرداخت کاری عرشه ی پل را نشان می دهد. این تجهزیات را می توان خریداری کرده یا آنها را در کارگاه ساخت. این مه سازها شبیه مه سازهایی هستند که در مغازه ها برای شستشو به کار می روند. اساس کار آنها پاشیدن اب به صورت ذرات بسیار ریز مه است.

بازرسان بارها نگرانی های خود را در خصوص آسیب هایی که مه پاشی می تواند به سطح بتن وارد کند ، ابراز کرده اند. مه پاشی نیز مانند سایر روش های ساخت و ساز ممکن است ، به درستی انجام نشود و در این صورت به سطح بتن آسیب می رساند. به خاطر داشته باشید که هدف از مه پاشی افزایش رطوبت سطح و نه آب پاشی روی سطح بتن است. اما اگر شرایط محیطی به گونه ای باشد که احتمال خشک شدن سریع وجود داشته باشد ، می توان مقدار کمی آب که انتظار می رود سریعاً تبخیر شود ، روی سطح بتن پاشید. مانند هر عملیات بتن ریزی دیگر ، پرداخت کاری را هنگام وجود آب حاصل از اب انداختگی یا مه پاشی انجام ندهید.

کند کننده های تبخیر. این احتمال وجود دارد که این مواد از جمله مهم ترین موادی باشند که به درستی در پرداخت کاری بتن مصرف نمی شوند. سال های متمادی ، این مواد توسط سازندگان ساخته شده و به عنوان کند کننده تبخیر و کمک کننده به پرداخت کاری فروخته می شد. مصرف بسیار بالای این مواد در سطوح بتنی و پرداخت کاری سطح با این مواد ممکن است ، سبب آسیب رساندن به سطح بتن شود.
 

چگونه باید کند کننده های تبخریر را به کار برد ؟ شکل 5.8 به کارگیری یک کند کننده تبخیر را نشان

می دهد. این مواد یک لایه بسیار نازک را روی سطح بتن ایجاد می کنند. ضخامت این لایه در حد یک مولوکول است و به این دلیل آن را مونومولکولی می نامند. این لایه نازک رطوبت بتن را حتی تحت شرایط سخت خشک شدن نیز حفظ می کند. کند کننده تبخیر را پس از تکمیل ماله کشی اولیه به کار ببرید و تا شروع ماله کشی نهایی به آن دست نزنید. کشیدن هر نوع ابزار پردخت کاری پس از مصرف کند کننده تبخیر ، این لایه نازک را پاره می کند و رطوبت برای مدت زمان زیادی حفظ نمی شود.

این مواد به دلیل ماهیت فعال اجزای تشکیل دهنده آن تمایل به صیقلی کردن سطح دارند و کار کردن روی سطح بتن را بسیار راحت می کنند. فراموش نکنید که بیش از 90 درصد این مواد از آب است. نهایتاً مصرف زیاد این مواد روی سطح منجر به بتنی بادوام کم می شود.

پرداخت کاری یک مرحله ای. روش نهایی برای جلوگیری از مشکلات ناشی از بتن میکروسیلیسی استفاده از روش پرداخت کاری یک مرحله ای است. این روش از مزیت عدم آب انداختگی و حذف دوره انتظار بت ریزی و پرداخت کاری بهره می برد. پرداخت کاری یک مرحله در بخش 5.8 شرح داده خواهد شد.
بتن ریزی و تحکیم

بتن میکروسیلیسی را می توان به طور موفقیت آمیزی با همان ابزار بتن ریزی معمولی بت ریزی کرد. این کار شامل تخلیه مستقیم بتن از کامیون مخلوط کن ، جرثقیل و ظرف ، لوله ی ترمی در زیر آب و پمپ کردن است. ماهیت کاربردهایی که در آنها تمایل به مصرف بتن میکروسیلیسی می باشد ، عمدتاً به گونه ای است که بتن باید با پمپ ریخته شود. علاوه بر این ، تفاوت چندانی بین بتن ریزی و تحکیم بتن میکروسیلیسی و بتن بدون میکروسیلیس وجود ندارد.

همانگونه که قبلاً در بخش 1.8 اشاره شد ، هر چه اسلامپ بتن بلاتر باشد ، کار کردن با آن راحت تر است. اسلامپ بتن میکرسیلیسی را براساس شرایط پروژه انتخاب کنید و توصیه های اختیاری که برای بتن بدون میکروسیلیس و فوق روان کننده پیشنهاد می شوند ، را در انتخاب اسلامپ به کار نبرید.

از آنجا که مقدار زیادی بتن میکروسیلیسی با پمپ ریخته می شود ، معمولاً نگرانی هایی در مورد افت حباب هوا وجود دارد. بتن میکروسیلیسی در شرایط یکسان نه بیشتر و نه کمتر از بتن بدون میکروسیلیس مستعد افت حباب هواست. افت حباب هوای 1 تا 2 درصد در یک روش درست پمپ کردن قابل انتظار است. اگر میزان افت هوا بیش از این بود ، روش پمپ و آرایش بازوی پمپ را قبل از عیب یابی مخلوط کن بررسی کنید. اگر همچنان مقدار افت حباب هوا بالا بود ، این مشکل را با افزایش حباب هوای بتن رفع نمایید. اگر آرایش بازو در یک روز نسبت به روز دیگر تغییر کند ، ممکن است میزان افت حباب هوا نیز در این روز متفاوت باشد. برای اطلاع بیشتر از روش پمپ کردن و افت حباب هوا به مرجع بتن ریزی با پمپ ACI304.2R مراجعه کنید.

بتن میکروسیلیسی یک ماده بسیار سیال است ، به خصوص اگر از توصیه های مربوط به افزایش اسلامپ پیروی شده باشد. اما فریب کارایی ظاهری آن را نخورید. این بتن نیز باید طی بتن ریزی به اندازه کافی ویبره شود. تصور نکنید که شمشه لرزاننده می تواند بتن را در مقطع های عمیق تر مانند تیرهایی که به طور یک پارچه با دال ریخته می شوند ، ویبره کند. ویبراتورهای داخلی را باید مطابق توصیه های ACI به کار برد. برای اطلاع بیشتر به راهنمای تحکیم بتن ACI 309R مراجعه کنید.

 پرداخت کاری عرشه ی پل ها

پرداخت کاری عرشه ی پل های بتنی میکروسیلیسی شبیه عرشه ی پل های بدون میکروسیلیس است. بیشترین اختلاف ها عبارت از ملزومات مربوط به حرکت سریع از یک مرحله به مرحله ی بعد و ملزومات مربوط به شروع عمل آوری بلافاصله پس از بتن ریزی و پرداخت کاری هستند. در واقع ، اگر تجهیزات لازم موجود باشند ، حتی می توان پرداخت کاری عرشه ی پل ها را در زمانی کوتاه تر از مدت زمان لازم برای پرداخت کاری سایر کف سازی ها انجام داد. پرداخت کاری سایر کف سازی های بتنی میکروسیلیسی در بش 5.8 شرح داده شده اند.

روش های شرح داده شده در زیر برای بتن ریزی با عمق کامل و روکش ها یکسان اند. تنها تفاوت بین آنها آماده سازی سطح و ملزومات ممکن برای لایه اتصال بین لایه های بتن ریزی است. مراحل متداول پرداخت کاری عرشه ی پل در نمودار شکل 6.8 نشان داده شده اند. توجه کنید که این نمودار بتن میکروسیلیسی مصرفی در بتن ریزی های با عمق کامل و روکش ها را پوشش می دهد. مراحل نشان داده شده در این نمودار عبارت اند از :

 تعیین درجه پرداخت کاری لازم

معمولاً درجه پرداخت کاری لازم برای عرشه ی پل ها در مشخصات فنی پروژه تعریف می شود. توجه کنید که معمولاً حداقل کار روی سطح بتن منجر به بادوام ترین سطح ممکن می شود.

برگزاری جلسه پیش بتن ریزی

چنانچه در بخش 2.1.8 شرح داده شد ، این جلسه فرصتی برای بحث در مورد برنامه های پیمانکار برای تمام جنبه های کار است. جلسه را با پرسش های بدون پاسخ ترک نکنید !

انجام بتن ریزی آزمایشی

همچنین چنانچه در بخش 2.1.8 شرح داده شد ،بتن ریزی آزمایشی فرصت ایده آلی برای نهایی کردن تمام تصمیم ها در مورد پرداخت کاری است. بتن ریزی آزمایشی باید در حضور نمایندگان تمام گروه های کاری انجام شود که مسئول پذیرش بتن و روش های شرح داده شده اند. پیمانکار باید در این ازمایش از همان گروه پرداخت کاری کمک بگیرد که قرار است ، بعداً عملیات پرداخت کاری پروژه را انجام دهند. مقیاس بتن ریزی آزمایشی باید به اندازه ای بزرگ باشد که امکان نمایش روش های پرداخت کاری در آن وجود داشته باشد. در پایان بتن ریزی آزمایشی یکی از این دو تصمیم باید گرفته شود : روش پرداخت کاری نمایش داده شده مورد قبول است ، یا بتن ریزی آزمایشی دیگری را باید انجام شود.

آماده سازی سطح برای روکش

مانند هر روکش دیگر ، آماده سازی مناسب سطح یک عامل حیاتی برای بتن ریزی موفق روکش بتنی میکروسیلیسی است. مطابق شکل 7.8 تمام بتن های ناسالم باید برداشته شده و آرماتورهای زنگ زده مطابق آنچه در مشخصات فنی مشخص شده است باید تعمیر یا تعویض شوند. باید دقت کافی شود که تمام بتن های باقی مانده در محل که قرار است روکش به آنها متصل شود ، آسیب نبیند. به کرات مشاهده شده است که روکش دقیقاً در زیر خط اتصال دچار مشکل شده است ، زیرا بتن باقی مانده طی عملیات پاک سازی آسیب دیده است.

به طور کلی ، به دلیل احتمال ریز ترک خوردگی در لایه بستر نباید از ماشین های خرد کننده استفاده کرد. این کار باید با روش های ساچمه پاشی یا حذف با اب انجام شود. برای اطلاع از روش های مناسب برداشت و پاک سازی بتن در بتن ریزی روکش به راهنمای تعمیر ابر سازه های پل بتنی ACI 546.1R مراجعه کنید.

مشکل دیگری که در روش های بتنی ، با میکروسیلیس یا بدون آن ، دیده می شود ، این است که سطح بتن زیرین برای اتصال مکانیکی خوب بین دو لایه بسیار صاف است. انجمن میکروسیلیس یک سطح زبر با مصالح سنگی درشت دانه نمایان و یک سطح با پستی و بلندی های حدود mm5 را توصیه می کند. برای ارزیابی اماده سازی سطح می توان یکی از آزمایش های ASTM، یعنی روش آزمایش استاندارد اندازه گیری عمق ریز بافت روسازی با استفاده از روش حجمی ASTM E 965 (که آزمایش وصله ماسه نیز نامیده می شود) را انجام داد. یک روش دیگر استفاده از نمونه های زبر آماده شده توسط موسسه ملی تعمیر بن است.

 اجرای لایه ی اتصال

افراد مختلف ملزومات را برای به کارگیری لایه ی اتصال بین روکش و بتن زیرین مشخص کرده اند. اگر تنها اجرای یک لایه ی اتصال مشخص شده باشد ، این لایه باید شامل همان مواد سیمانی مصرفی در روکش بتنی باشد. دو نکته وجود دارند که اگر رعایت نشوند ، می توانند مصرف گروت را مشکل ساز کنند : اولاً ، در کارگاه گروت ضعیفی را با یک مخلوط کن کوچک نسازید. گروت را به تولید کننده بتن سفارش دهید. ثانیاً ، گروت را بسیار زودتر از بتن ریزی به کار نبرید.

هنگامی که این دو حالت پیش می آیند ، گروت خشک می شود و به جای اینکه اتصال قوی تر کند ، آن را ضعیف تر می ماید. برخی از افراد بیان می کنند که شیره ی خود بتن باید قبل از بتن ریزی جارو شود. اگر از این روش پیروی می کنید ، از پاک سازی مصالح سنگی که جارو نمی شوند ، مطمئن شوید.

 بتن ریزی

تقریباً برای تمام عرشه ی پل ها ، بتن ریزی مستقیماً از ماشین تحویل یا با پمپ ریخته شود (شکل 8.8). در روش پمپ کردن ، به خصوص اگر پمپ نزدیک عرشه ی پل باشد ، ملاحظات مربوط به آرایش بازوی پمپ و افت حباب هوا را که در بخش 3.8 ذکر شد ، را فراموش نکنید.

تحکیم و پرداخت کاری بتن

در اغلب بتن ریزی عرشه ی پل ها از ماشین های پیشرفته پل سازی برای شمشه کشی ، تحکیم ، ماله کشی اولیه و ماله کشی صفحه ای بتن استفاده می شود (شکل 9.8). هنگامی که این ماشین ها به طور مناسب تنظیم شده باشند ، اساساً نیازی به پرداخت کاری دستی نیست. تنها نگرانی کار با این ماشین ها این است که نمی توان بتن را بسیار دورتر از ماشین روی عرشه ریخت. اداره راه و ترابری ایالت نیویورک حداکثر ریتن 5/1 تا m5/2 بتن جلوی ماشین را توصیه می کند. اما این محدودیت تحت شرایط سخت خشک شدن مناسب نیست و باید از حد کمتری استفاده شود.

 مضرس سازی سطح

ملزومات مضرس سازی از یک ایین نامه تا آیین نامه دیگر متغیر است. شکل 10.8 جاروکشی و چمگک کسی یک عرشه بلافاصله پشت ماشین پرداخت کاری را نشان می دهد. بری ز آیین نامه ها پارچه کشی پشت ماشین پرداخت کاری را الزامی می دانند ، در حالی که آیین نامه های دیگر پارچه کشی و سپس برش با اراه را الزامی می دانند. در صورتی که مضرس سازی باید هم زمان با بتن ریزی انجام شود ، اجازه ندهید که بتن طی این فرآیند خشک شود.

 محافظت و عمل آوری

محافظت و عمل آوری یکی از مهم ترین مراحل بتن ریزی عرشه ی پل هاست. اگر تاخیرهایی در فرآیند بتن ریزی- پردات کاری – مضرس سازی وجود دارد ، بتن را به اقتضای شرایط پروژه با استفاده از مه پاشی ، کند کننده های تبخیر یا ورق های پلاستیکی محافظت نمایید.

بلافاصله پس از مرحله پرداخت کاری نهایی ، خواه این مرحله شامل عبور ماشین پرداخت کاری و یا خواه شامل مضرس سازی باشد ، عمل اوری را شروع کنید. ممکن است ، اصطلاح بلافاصله در آیین نامه های مختلف معانی متفاوتی داشته باشد.انجمن میکروسیلیس توصیه می کند که عمل آوری طی 10 تا 15 دقیقه پس از بتن ریزی شروع شود. برای اطلاع یشتر از اهمیت همل آوری بی درنگ به مقاله پی رائول (2001) رجوع کنید.

معمولاً ، در مواردی که بتن عرشه ی پل در یک خط عبوری ریخته می شود ، امکان استفاده از کرباس خیس و پلاستیکی بدون هیچ دوره انتظاری برای سخت شدن بتن وجود دارد ، به گوه ای که کارگران بتوانند روی آن راه بروند. این نوع عمل آوری در شکل 11.8 نشان داده شده است.

دو سوالی که به کرات پرسیده می شوند ، عبارت اند از :

چه نوع عمل آوری لازم است ؟
بتن میکروسیلیسی چه مدت باید عمل آوری شود ؟
انجمن میکروسیلیس شدیداً توصیه می کند که عرشه ی پل بتنی میکروسیلیسی باید عمل آوری خیس شد. همچنین حداقل 7 روز عمل آوری خیس بدون وقفه را توصیه می کند.

هر نوع عمل آوری دیگر یا همین عمل آوری برای مدت زمان کمتر می تواند کیفیت بتن را دست خوش تغییر کند. برای اطلاع بیشتر از اهمیت عمل آوری بتن میکروسیلیسی بخش 6.8 را ببینید.

طریقه اختلاط و استفاده میکروسیلیس و انبار داری در پروژه های بزرگ بتنی

میکروسیلیس چگال شده فله ای برای پروژه های بزرگ که دارای سیلوی نگهداری هستند ، مناسب است. این محصول با مشخصات عملکردی مشابه با میکروسیلیس چگال نشده در بتن سفارش داده می شود ، با این تفاوت که اقتصادی تر بوده و کار با آن راحت تر است. به خاطر داشته باشید که چگالی انبوهی این ماده حدود 400 تا kg/m31.500 می باشد. این تفاوت تصحیح هایی را در نحوه انبار و حمل این ماده ایجاب می کند.

انتقال

معمولاً ، میکروسیلیس چگال شده فله ای در همان کامیون های باری انتقال سیمان یا سایر پوزولان ها انتقال داده می شود. شکل 3.7 یک کامیون باری متداول در یک کارخانه بتن را نشان می دهد. این کامیون ها دارای مشخصات زیر هستند :

حجم : m340
ظرفیت نگهداری ماده : تقریباً Mg20
این کامین ها دارای روزنه های تهویه برای کمک به حرکت ماده در هنگام تخلیه هستند.

تامین کننده اصلی میکروسیلیس در ایالات متحده از شرکت باربری کمک می گیرد که در کامیون های خود تنها میکروسیلیس حمل می کنند و تجربه زیادی در حمل این ماده دارند. استخدام راننده کامیون هایی که آموزش ندیده و تجربه خاصی در تحویل میکروسیلیس ندارند ، توصیه نمی شود.

 ملزومات نگهداری

میکروسیلیس چگال شده فله ای را می توان در هر سیلو طراحی شده برای ذخیره مواد سیمانی نگهداری کرد. در پروژه های بزرگی که در آنها چند محموله میکروسیلیس مصرف خواهد شد ، حداقل ظرفیت سیلو باید m380 باشد ، به گونه ای که مصالح به طور مناسب بین تحویل دهنده و تحویل گیرنده حمل شده و به طور کامل از کامیون تخلیه شود.

سایر ملزومات مطرح برای سیلوهای  نگهدارنده ی میکروسیلیس عبارتند از :

سیلوها باید عاری از سوراخ بوده و شرایط کلی قابل قبولی داشته باشند.
سیلوهای دارای دهلیزهای مشترک و یک جداره جدا کننده باید برای حصول اطمینان از رسوخ مصالح از یک دهلیز دیگر بررسی شوند (توجه کنید که استفاده از سیلوهای یک جداره در اغلب مشخصات فنی بتن مجاز نیست).
سیلوها میکروسیلیس باید به وضوح در محل لوله ورود علامت گذاری شده بشند.
سیلوها باید دارای دریچه خروجی مجهز به یک سیستم جمع آوری گرد و غبار متناسب با ظرفیت سیل باسند. یک سیستم جمع آوری گرد و غبار با حداقل سطح جانبی m214 توصیه می شود. سیستم جمع آوری گرد و غبار باید در زمان تحویل برای حذف فشار بازگشتی طی تخلیه تمیز باشد.
مهمترین اختلاف بین سیلوهای نگهداری سیمان و سیلوهای نگهداری میکروسیلیس در لوله ورودی مصالح است. شدیداً توصیه می شود که سیلوهای نگهداری میکروسیلیس به جای لوله فولادی به یک لوله ورودی پلاستیکی مجهز باشند. شکل 4.7 توصیه های مربوط به سیلوی نگهداری میکروسیلیس را خلاصه وار نشان می دهد. مشخصات چنین سیستمی عبارت اند از :

داشتن لوله لاستیکی با جداره نرم به قطر mm150
اتصال این لوله به سیلو در فواصل تقریبی 3 تا m5/4 . اتصالات باید به گونه ای باشند که لوله عاری از لرزش باشد ، در غیر این صورت مسیر لوله مسدود خواهد شد.
حذف هم های °90 . شعاع تمام خم ها در این لوله حداقل m5/1 باید باشد.
به حداقل رساندن ، یا در صورت امکان حذف مسیر افقی در لوله
ریختن مستقیم میکروسیلیس در مرکز سیلوهای قائم. از توالی جعبه ها یا صفحه های منحرف  استفاده نکنید. شکل 4.7 ب دو گزینه را برای اتصال لوله لاستیکی به بالای سیلو نشان مستقیم لوله لاستیکی به سیلو (گزینه ی ب) می تواند سبب مشکلاتی در آب بندی اتصالات شود.
توصیه دیگر برای سیلوی نگهداری میکروسیلیس ایجاد یک اتصال زمینی بین سیلو و مخزن کامیون برای جلوگیری از افزایش بار الکتریکی است.

پیروی از این توصیه ها تا حد زیادی مدت زمان تخلیه را کاهش می دهد. مدت زمان خاموشی 90 تا 120 دقیقه برای پمپ را می توان انتظار داشت. علاوه بر این احتمال کلوخه شدن میکروسیلیس طی تخلیه از بین خواهد رفت.

تخلیه

تخلیه میکروسیلیس فله ای از یک کامیون می تواند یک عمل معمولی یا یک فاجعه چند ساعته باشد. این بخش به نحوه تخلیه میکروسیلیس فله ای در یک سیلوی نگهداری می پردازد.

قدم اول در تخلیه موفق ، پیروی از دستورالعمل های ارائه شده در بخش 2.2.7 در مورد لوله ی ورودی به سیلو است. پس از مرتب شدن شکل فیزیکی تجهیزات ، موارد زیر را وارسی کنید :

تنها از افراد باتجربه در حمل و تخلیه میکروسیلیس کمک بگیرید.
مطمئن شود که کامیون درست به سیلو وصل شده است.
مطمئن شوید که فیلتر خانه کیسه ای سیلو تمیز است و کار می کند. اگر فشار برگشتی بیش از kPa35 باشد ، ممکن است ، لوله لاستیکی یا فیلترخانه کیسه ای مسدود شده باشند.
مخزن کامیون را برای جلوگیری از افزایش بار الکتریکی به زمین وصل کنید.
اجازه ندهید ، فشار خاموشی پمپ بیش از kPa70 شود. فشار بالاتر باعث مسدود شدن مخزن کامیون یا خط ورودی سیلو می شود.
در فرآیند تخلیه عجله نکنید. عجله تنها احتمال مسدود شدن سیستم را افزایش می دهد. شکل 5.7 تخلیه میکروسیلیس از یک کامیون در کارخانه بتن را نشان می دهد.
 

پیمانه کردن

پیمانه کردن شامل برداشتن میکروسیلیس از سیلوی نگهداری ، توزین دقیق آن ، و سپس اضافه کردن آن به مخلوط کن یا کامیون است.

میکروسیلیس را می توان به طور موفقیت آمیزی با تغذیه کننده ثقلی ، سطح شیب دار ، و نقاله های پیچی افقی از سیلوها انتقال داد. به خاطر داشته باشید که معمولاً میکروسیلیس ساده تر از سیمان پرتلند از سیلو خارج می شود. این مشخصه احتمال مسدود شدن مجرا یا کلوخه شدن میکروسیلیس را هنگام استفاده از ابزارهای تغذیه پیچی افزایش می دهد. برای اطمینان از اینکه به سیستم فشار نیاید ، میزان بازشدگی دریچه های تغذیه را کاهش دهید یا از یک شیر چرخشی استفاده کنید.

هنگام توزین میکروسیلیس به خاطر داشته باشید که مقادیر نسبتاً کمی از این ماده در مقایسه با سایر اجزای تشکیل دهنده بتن وزن می شود. خطاهای توزین می تواند مشکلات حادی را برای تولید کننده بتن به وجود آورد :

مصرف بسیار زیاد میکروسیلیس هزینه پروژه را به بیش از مقدار تخمین زده می رساند.
مصرف بسیار کم میکروسیلیس هزینه پروژه را به بیش از مقدار تخمین زده شده می رساند.
فرض را بر این نگذارید که کارخانه ای مجهز به سیستم توزین خودکار ، میکروسیلیس را به طور دقیق وزن می کند. حتی اگر یک کارخانه در محدوده رواداری های ASTM C 94 در کند ، همچنان این احتمال وجود دارد که مقدار میکروسیلیس مصرفی در بتن را به درستی توزین نکند.

محدوده رواداری بسیاری از کارخانه های جدید بسیار کمتر از رواداری های ذکر شده در ASTM C 94 است و چنین مشکلی در آنها دیده نمی شود. در صورتی که ابهامی در مورد دقتکارخانه وجود دارد ، این ابهام را قبل از شروع پروژه میکروسیلیس با سازنده آن در میان بگذارید.

برخی از تولید کنندگان برای به حداقل رساندن احتمال بروز مشکل طی عملیات توزین ، میکروسیلیس را قبل از سایر مواد سیمانی وزن می کنند . کارانه را به منظور تعیین اینکه چنین روشی برای آن مناسب است ، بازرسی کنید.

پس از اینکه ابهام های مربوط به سیستم توزیم میکروسیلیس برطرف شد ،‌ تولید بتن به عنوان یک«حرفه معمول» بسیار دلپذیر می شود. میکروسیلیس را به آرامی به سایر مواد سیمانی در حال اختلاف و سایر اجزای تشکیل دهنده اضافه کنید. میکروسیلیس را بدون حضور مصالح سنگی یا آب به مخلوط کن مرکزی یا کامیون مخلوط کن اضافه نکنید. از دستورالعمل های بخش بعد در مورد مقدار آب یا مواد افزودنی شیمیایی بریا حفظ اسلامپ مناسب مخلوط پیروی کنید.

اختلاط

راز رسیدن به مزایای مصرف میکروسیلیس حصول اطمینان از پخش یکنواخت میکروسیلیس در سراسر بتن است. این بخش تنها در صورتی می تواند حاصل شود که بتن به طور یکنواخت مخوط شده باشد.

در اینجا چند نکته در مورد اختلاط ارائه می شود :

کامیون مخلوط کن ها را بیش از حد پر نکنید. توصیه می شود که میزان بار به ظرفیت مجاز برای اختلاط کامیون مخلوط کن ها محدود شود که در ASTM C 94 به اندازه 63% حجم جام تعریف شده است. این مورد حتی برای مخلوط کن های مرکزی نیز مهم است ، زیرا ممکن است ، انجام اختلاط اضافی بتن میکروسیلیسی پس از انتقال بتن به کامیون مخلوط کن نیز ضروری باشد.
پس از انتقال بتن به کامیون مخلوط کن آن را حداقل 100 دور با سرعت اختلاط مخلوط کنید. جدول 1.7 حداقل مدت زمان های توصیه شده را نشان می دهد.
جدول 1.7

روابط اصلی اختلاط : کامیون مخلوط کن ها و مخلوط کن های مرکزی
کامیون مخلوط کن ها
سرعت مخلوط کن
زمان رسیدن به 100 دور
15
6 دقیقه و 40 ثانیه
16
6 دقیقه و 15 ثانیه
17
5 دقیقه و 54 ثانیه
18
5 دقیقه و 34 ثانیه
19
5 دقیقه و 16 ثانیه
20
5 دقیقه و 00 ثانیه
 

*توصیه شده از سوی سازنده

مخلوط کن های مرکزی
اندازه پیمانه
حداقل مدت زمان اختلاط

براساس ASTM C 94
M35
2 دقیقه و 00 ثانیه = (15 × 4) + 1
M36
2 دقیقه و 15 ثانیه = (15 × 5) + 1
M37
2 دقیقه و 30 ثانیه = (15 × 6) + 1
M38
2 دقیقه و 45 ثانیه = (15 × 7) + 1
M39
3 دقیقه و 00 ثانیه = (15 × 8) + 1
M310
3 دقیقه و 15 ثانیه = (15 × 9) + 1
 

در مورد مدت زمان اختلاط صرفه جویی نکنید !
 

مقدار بتن درون کامیون مخلوط کن یا مخلوط کن مرکزی نباید به بیش

از ظرفیت مجاز اختلاط آنها باشد !
 

بتن را با اسلامپ بسیار بالا مخلوط نکنید. بهترین پخش میکروسیلیس زمانی انجام می شود که اختلاط اولیه در اسلامپ 50 تا mm100 انجام شده باشد. اسلامپ پایین این امکان وجود را به وجود می آورد که گلوله های میکروسیلیس یا سیمان باز شوند. در اسلامپ های بالاتر ، گلوله ها تمایل دارند که معلق بمانند و خرد نشوند. پس از اینکه بتن به طور مناسب مخلوط شد ، آنگاه تصحیح اسلامپ ضروری است. پس از اضافه کردن هر نوع ماده ی افزودنی شیمیایی ، 30 دور دیگر به عمل اختلاط اضافه کنید.
ممکن است ، با پیشرفت پروژه افزایش میزان بتن در مخلوط کن یا کاهش دورهای اضافه اختلاط مناسب باشد. چنین تصحیح هایی را براساس بتن به دست آمده انجام دهید. همان گونه که در بخش 1.7 گفته شد ، انجام آزمایش یکنواختی مخلوط کن می تواند مفید باشد ، اما کاملاً نمی توان به نتایج به دست آمده از این آزمایش تکیه کرد.
سایر موارد

تعداد بسیار اندکی از تولید کنندگان مشکلاتی را در مورد کلوخه شدن میکروسیلیس در بتن گزارش داده اند. اگر این کلوخه ها در بتن باقی بمانند و این بتن در اقلیمی ریخته شود که در معرض یخ زدن و ذوب شدن قرار دارد ، کلوخه ها آب را جذب کرد ، یخ می زنند و منبسط می شوند. این انبساط منجر به بیرون پریدگی می شود که شباهت زیادی به بیرون پریدگی ناشی از ذرات مصالح سنگی مستعد دارد.

رد پای تعدادی از مشکلاتی که سبب بیرون پریدگی سیلوهایی با لوله ورودی فولادی که مسدود شده یا سیلوهایی با ترکیبی از سطوح شیب دار نیز مسبب چنین مشکلاتی هستند. هر دو وضعیت بیان شده منجر به بالا رفتن ارتفاع میکروسیلیس در لوله ها یا در خود سیلو می شوند. کوه میکروسیلیس از جداره سیلو یا از لوله سرریز شده و درون بتن می ریزد. یک نشانه از بروز مشکلات احتمالی شنیدن مکرر صدای بنگ همراه با زدن ضربه طی تخلیه میکروسیلیس است. این عمل می تواند سبب شود ، میکروسیلیسی که ارتفاع آن در جداره های لوله بالا رفته و کلوخه شده است ، خرد شده و در سیلو جاری شود.

دلیل دیگری که می تواند منجر به بیرون پریدگی شود ، پیمانه کردن نامناسب است که سبب گلوخه شدن میکروسیلیس می شود. این گلوله ها در کامیون باز نمی شوند و دربتن سخت شده دیده می شوند.

3.7 میکروسیلیس چگال شده کیسه ای

میکروسیلیس چگال شده کیسه ای شبیه میکروسیلیسی است که به صورت فله ای فروخته و تحویل داده می شود. این نوع میکروسیلیس برای مصرف در پروژه های کوچکی مناسب است که به یک کامیون پر از میکروسیلیس نیاز ندارند. علاوه بر این ، میکروسیلیس چگال شده کیسه ای را می توان در پروژه هایی به کار برد که سیلویی برای نگهداری میکروسیلیس چگال شده فله ای در اختیار ندارند.

اوایل میکروسیلیس کیسه ای در کیسه های 7/22 کیلوگرمی در بازار توزیع می شد که چندان برای مشتری مناسب نبود. اکنون توزیع کنندگان ، میکروسیلیس را برای راحتی کار با آن در کیسه های 4/11 کیلوگرمی "تعدیل پذیر" یا "تجزیه پذیر" می فروشند. از آنجا که با خرید این کیسه ها می توان بیش از m3800.000 بتن میکروسیلیسی ساخت ، در این کیسه ها باز نمی شود.

این کیسه ها به گونه ای طراحی شده اند که مطابق شکل 6.7 مستقیماً بدون باز کردن در کیسه به مخلوط کن مرکزی یا کامیون مخلوط کن اضافه شوند. این کیسه ها به محض خیس شدن متلاشی شده و کاغذ آن طی اختلاط بتن آسیاب می شود.

از آنجا که این کیسه ها مستقیماً درون مخلوط کن ریخته می شوند ، طراحی آنها بارها به منظور تعدیل پذیری بیشتر اصلاح شده است. این اصلاحات شامل کاهش تعداد لایه های کاغذ و اصلاح طراحی گوشه ها و کناره ها برای کاهش ضخامت این نواحی بوده است. همان گونه که انتظار می رود ، یک رابطه تعادل باید بین ساخت کیسه های تجزیه پذیرتر و کیسه های مقاوم برای نگهداری میکروسیلیس طی حمل و نقل برقرار شود. به نظر می رسد ،‌کیسه های موجود در بازار از جنبه احتیاط ضعیف باشند.

 انتقال

معمولاً این کیسه ها را روی یک سکوی چوبی می چینند (شکل 7.7) و بسته به حجم ماده سفارش داده شده با ابزار مناسب انتقال می دهند.

 ملزومات نگهداری

این ماده را مانند هر ماده ی سیمانی کیسه ای دیگری نگهداری کنید. بدین معنی که این ماده را در جای خشک و دور از رسیدن آسیب فیزیکی به کیسه ها نگهداری کنید.

هیچ تاریخ انقضای خاصی برای میکروسیلیس چگال شده کیسه ای وجود ندارد. در صورتی که این مواد رطوبت جذب کنند ، مانند سیمان پرتلند در کیسه هیدراته نمی شوند. اما کلوخه شدن میکروسیلیس ممکن است ، پخش آن را هنگام اضافه کردن به بتن سخت تر نماید. در صورتی که کیسه ها آسیب ببینند ، توزین دقیق مقدار میکروسیلیسی که باید به هر مترمکعب بتن اضافه شود ، سخت یا غیر ممکن می شود.

تخلیه

می توانید از هر وسیله ای که برای حمل مواد بسته بندی شده استفاده می شود ، استفاده کنید.

 پیمانه کردن

کیسه های تعدیل پذیر به گونه ای طراحی شده اند که باید آنها را مستقیماً و بدون باز کردن در آنها به کامیون مخلوط کن مرکزی اضافه کرد. این کیسه ها در ترکیب با رطوبت متلاشی شده و کاغذ آن طی اختلاط بتن آسیاب می شود. چنانچه در بخش 6.3.7 بیان خواهد شد ، در برخی از موارد ممکن است ، باز کردن در کیسه و خالی کردن میکروسیلیس درون بتن بهتر از اضافه کردن کیسه های در بسته باشد. شکل 8.7 خالی کردن میکروسیلیس کیسه ای درون یک کامیون مخلوط کن را نشان می دهد.

توصیه های مربوط به اضافه کردن کیسه های باز شده یا باز نشده در جدول 2.7 ارائه شده اند. توجه کنید که این دستورالعمل ها بسته به استفاده از کارخانه اختلاط مرکزی یا بتن ساز پیمانه ای اندکی تغییر

می کنند.

اختلاط

راز رسیدن به مزایای مصرف میکروسیلیس حصول اطمینان از پخش یکنواخت میکروسیلیس در سراسر بتن است. این پخش تنها در صورتی می تواند حاصل شود که بتن به طور یکنواخت مخلوط شده باشد.

هنگامی که کیسه های در بسته میکروسیلیس را مستقیماً به بتن اضافه می کنید ، اختلاط کامل برای پخش میکروسیلیس و تجزیه کیسه ها بسیار بحرانی است.

جدول 2.7

توصیه هایی برای پیمانه کردن میکروسیلیس کیسه ای
 
 
 
مصرف کیسه های در بسته
 
مصرف کیسه های در باز
 
کارخانه اختلاط مرکزی

اضافه کردن کیسه ها همراه با سایر اجزای تشکیل دهنده به مخلوط کن مرکزی
کارخانه اختلاط مرکزی یا کامیون مخلوط کن ها

اضافه کردن میکروسیلیس به کارخانه
 
- مقدار بار مخلوط کن را محدود کنید.

- انتخاب تعداد کیسه ها متناسب با حجم بتن تولیدی . در صورت لزوم  ، تعداد کیسه ها را به سمت بالا گرد کنید.

-کیسه های میکروسیلیس را درون مصالح سنگی ریزدانه و درشت دانه خالی کنید. وزنه پیمانه مصالح سنگی را با احتساب وزن میکروسیلیس تصحیح کنید.

یا :

- کیسه های میکروسیلیس را درون قیف توزین سیمان خالی کنید.

- اختلاط مرکزی. بتن را همانند معمول پیمانه و مخلوط کنید. اگر مخلوط بدون میکروسیلیس بسیار خیس باشد ، شاید مصرف HRWRAA غیر ضروری باشد. مخلوط را درون کامیون بریزید.

- کامیون مخلوط کن. بتن را همانند معمول پیمانه کنید. اجزای  تشکیل دهنده را درون کامیون بریزید.

- بتن را کاملاً در کامیون مخلوط کنید. بتن را حداقل 100 دور با سرعت اختلاط مخلوط کنید.

- اسلامپ را در صورت لزوم تا سطح مطلوب اصلاح کنید.
 
- مقدار بار مخلوط کن را محدود کنید.

- انتخاب تعداد کیسه ها متناسب با حجم بتن تولیدی. در صورت لزوم ، تعداد کیسه ها را به سمت بالا گرد کنید.

- کیسه های دربسته را با سایر اجزای تشکیل دهنده به مخلوط کن مرکزی اضافه کنید.

- بتن را درون کامیون مخلوط کن بریزید.

- بتن را حداقل 100 دور با سرعت اختلاط مخلوط کنید.
 
کارخانه اختلاط مرکزی یا کامیون مخلوط کن ها اضافه کردن کیسه ها به کامیون پس از ریختن بتن درون کامیون
 
- مقدار بار مخلوط کن را محدود کنید.

- انتخاب تعداد کیسه ها متناسب با حجم بتن تولیدی. در صورت لزوم ،  تعداد کیسه ها را به سمت بالا گرد کنید.

- اختلاط مرکزی. بتن را همانند معمول پیمانه و مخلوط کنید. اگر مخلوط بدون میکروسیلیس بسیار خیس باشد ، شاید مصرف HRWRAA غیر حضوری باشد. مخلوط را درون کامیون بریزید.

- کامیون مخلوط کن. بتن را همانند معمول پیمانه کنید. اجزای تشکیل دهنده را درون کامیون بریزید.
 
کارخانه اختلاط مرکزی یا کامیون مخلوط کن ها اضافه کردن کیسه ها به کامیون پس از ریختن بتن درون کامیون
 
- مقدار بار مخلوط کن را محدود کنید.
 
جدول 2.7 (ادامه)

توصیه هایی برای پیمانه کردن میکروسیلیس کیسه ای
 
مصرف کیسه های در بسته
 
مصرف کیسه های در باز
- کیسه های در بسته را روی بتن در کامیون بریزید.

- بتن را کاملاً در کامیون مخلوط کنید. بتن را حداقل 100 دور با  سرعت اختلاط مخلوط کنید.

اسلامپ را در صورت لزوم تا سطح مطلوب اصلاح کنید.
- انتخاب تعداد کیسه ها متناسب با حجم بتن تولیدی. در صورت لزوم  ، تعداد کیسه ها را به سمت بالا گرد کنید.

- اختلاط مرکزی. بتن را همانند معمول پیمانه و مخلوط کنید. اگر مخلوط بدون میکروسیلیس بسیار خیس باشد ، شاید مصرف HRWRAA غیر ضروری باشد. مخلوط را درون کامیون بریزید.

- کامیون مخلوط کن. بتن را همانند معمول پیمانه کنید. اجزای  تشکیل دهنده را درون کامیون بریزید.

- کیسه های میکروسیلیس را روی بتن را کامیون بریزید.

- بتن را کاملاً در کامیون مخلوط کنید. بتن را حداقل 100 دور با  سرعت اختلاط مخلوط کنید.

- اسلامپ را در صورت لزوم تا سطح معمول اصلاح کنید.
توصیه های اختلاط :

توصیه های بخش 5.3.7 را ببینید.
مقدار بار مخلوط کن را محدود کنید :

توصیه های بخش 5.3.7 را ببینید.
 

در اینجا چند نکته در مورد اختلاط ارائه می شود :

کامیون مخلوط کن ها را بیش از حد پر نکنید. توصیه می شد که میزان بار به ظرفیت مجاز برای اختلاط کامیون مخلوط کن ها محدود شود که در ASTM C 94 به اندازه 63% حجم جام تعریف شده است. این مورد حتی برای مخلوط کن های مرکزی نیز مهم است ، زیرا ممکن است ، انجام اختلاط اضافیبتن میکروسیلیسی پس از انتقال بتن به کامیون مخلوط کن نیز ضروری باشد.
پس از انتقال بتن به کامیون مخلوط کن آن را حداقل 100 دور با سرعت اختلاط مخلوط کنید. جدول 1.7 حداقل مدت زمان های توصیه شده را نشان می دهد.
بتن را با اسلامپ بسیار بالا مخلوط نکنید. بهترین پخش میکروسیلیس زمانی انجام می شود که اختلاط اولیه در اسلامپ 50 تا mm100 انجام شده باشد. اسلامپ پایین این امکان را به وجودمی آورد که گاواه های میکروسیلیس یا سیمان باز شوند. در اسلامپ های بالاتر ، گلوله ها تمایل دارند که معلق بمانند و خرد نشوند. پس از اینکه بتن به طور مناسب مخلوط شد ، آنگاه تصحیح اسلامپ ضروری است. پس از اضافه کردن هر نوع ماده ی افزونی شیمیایی ، 30 دور دیگر به عمل اختلاط اضافه کنید.
ممکن است ، با پیشرفت پروژه افزایش میزان بتن در مخلوط کن یا کاهش دوره های اضافه اختلاط مناسب باشد. چنین تصحیح هایی را براساس بتن بدست آمده انجام دهید. همان گونه که در بخش 1.7 گفته شد ، انجام آزمایش یکنواختی مخلوط کن می تواند مفید باشد ، اما کاملاً نمی توان به نتایج به دست آمده از این آزمایش تکیه کرد.
 سایر موارد

انجمن میکروسیلیس از چند مورد آگاه شده است که کیسه ها تجزیه نشده اند. در نتیجه تکه های کاغذ روی سطح بتن نمودار شده اند. این مشکل به طور خاص طی کف سازی هایی مانند عرشه ی پل دیده

می شود.

این مشکل از خیس شدن و آسیاب شدن نامناسب کاغذ طی اختلاط بتن ناشی می شود. این مشکل به خصوص در مخلوط های بتنیبا نسبت آب به مواد سیمانی بسیار کم که حاوی حداکثر اندازه سنگدانه کوچک مانند mm13 یا مصالح سنگی گردگوشه ، مشاهده می شود. همچنین مخلوط کن های تغاری مستعد بروز چنین مشکلاتی با این کیسه ها هستند.

راه حل این مشکل بسیار ساده است : در صورتی که در مورد عملکرد کیسه ها ابهامی وجود دارد ، آزمایش هایی را برای تعیین اینکه آیا کیسه ها تحت شرایط و مصالح به کار رفته در پروژه تجزیه می شوند یا خیر ، انجام دهید. آزمایش باید شامل مراحل زیر باشد :

بتن باید با استفاده از مصالح و مخلوط کن های پروژه ساخته شود (در مورد بتن مخلوط شده در کامیون ، تمام کامیون مخلوط کن ها را آزمایش کنید.)
مدت زمان حمل مورد انتظار را شبیه سازی کنید.
بتن را تخلیه کرده و تکه های کاغذ را پیدا کنید.
اگر تکه های کاغذ مشاهده شدند یا ابهامی در مورد عملکرد کیسه ها وجود دارد ، کیسه ها را به طور مستقیم اضافه کنید. در عوض کیسه ها را درون مخلوط کن خالی کرده و از دستورهای جدول 2.7 پیروی کنید.

روش استفاده از ترمیم کننده های بتن

شرح:

 معمولا ملات تعمیری بر پایه سیمان و آماده مصرف می باشد که پس از افزودن آب لازم خمیر تعمیری دارای الیاف و لاتکس خشک ،مقاومت بالایی به وجود می آورد.

ترمیم کننده های بتن بر پایه سیمان و لاتکس ملاتی بدون انقباض بوده که نفوذ پذیری کم و دوام طولانی برخوردار می باشد.

این ملات فاقد گرانول های فلزی بوده و عاری از یون کلر می باشد.

ترمیم کننده جهت استفاده توسط سیستم پاششی و یا ماله کشی طراحی شده و در یک مرحله اجرا می تواند تا ضخامت 50 میلیمتر را به وجود آورد. ضخامت های بیشتر با روش پاششی قابل استفاده خواهد بود.

موارد استفاده ترمیم کننده های بتن :

• تمامی موارد تعمیر سازه ای که قابلیت استفاده پاششی یا ماله کشی را داشته باشند.

• تعمیر تمامی اجزای ساختمانی که تحت بارگذاری مکرر می باشند.

• تعمیر تیر و ستون پیش تنیده یا مسلح شده.

• به منظور محافظت از سازه های بتنی در معرض عوامل مهاجم چون کلراید و سولفات.

• تعمیرات سازه ای در مناطق صنعتی به ویژه آن هایی که در معرض روغن های معدنی و روغن هیدرولیکی می باشند.

• تعمیرات سازه های دریایی.

در تصویر بالا می بینیم که حواص این متریال همراه با آب به شکل خمیر نان در می آید که بهترین روش برای استفاده از متریال ترمیم کننده بتن و جهت پر کردن و ترمیم سطح استفاده شود.

خواص:

- بدون انقباض بودن ملات موجب اطمینان از اتصال خوب به بستر بتنی و انتقال نیرو ها در تعمیرات سازه ای می گردد.

- بی نیازی از آماده سازی ( Primer) بستر بوده و این امر تسریع در عملیات اجرایی می شود.

- قابلیت پاششی ملات اجرای مقادیر بزرگ آن را ممکن می سازد.

- در هنگام پاشش ضایعات مصالح ناچیزی دارد و این مساله موجب صرفه جویی در هزینه تامین مصالح خواهد گردید.

- نفوذ پذیری بسیار کم آن امکان حملات خورنده محیطی را به کمترین مقدار ممکن می رساند.

-آب بندی سطوح و چسبندگی به ملات های زیرین

ویژگی ها:

شکل ظاهری:پودر خاکستری حاوی الیاف ریز

وزن مخصوص خمیری: حدود 2300 کیلوگرم به ازای متر مکعب

مقاومت فشاری در 20 درجه سانتیگراد مطابق استاندارد BS1881 بخش 11

یک روزه بیشتر از 16 مگاپاسکال

28 روز بیشتر از 45 مگاپاسکال

روش اجرا:

آماده سازی بستر:

سطح مورد نظر می بایستی تمیز و فاقد هرگونه مواد آلاینده بوده و همچنین می بایستی نقاط سست و ضعیف بتنی را مشخص نموده و نسبت به تخریب آن ها اقدام نمود.

این مناطق تا عمق 10 سانتیمتری بریده شده و دقت شود تا جای ممکن شکل تیزگوشه و مربعی داشته باشند. همچنین حداقل ضخامت 10 میلیمتری پیرامون منطقه تعمیر شده حفظ گردد.

سطح مورد نظر بایستی خدشه دار بوده و دست کم از ناهمواری های 5 میلیمتری با فواصل 20 میلیمتری برخوردار باشد.

چنانچه با سطوح آلوده و سست برخورد شود بهتر است مراتب اجرایی با سرپرست کارگاه هماهنگ گردد تا نسبت به تمیز کاری و برش کاری احتمالی اقدام گردد.

در صورت مشاهده آرماتور های رنگ زده ابتدا از سلامت درونی آن اطمینان یافته سپس نسبت به زنگ زدایی توسط یکی از روش های برس زنی یا ماسه پاشی اقدام نمایی تا سطح فولاد تمیز نمایان گردد.

محافظت مضاعف آرماتورها توسط پوشش های مخصوص مقدور خواهد بود.

در مواردی که آرماتور ها دچار خوردگی وسیع باشند بایستی نسبت به تعویض آن ها اقدام نمود.

پیشنهاد می شود جهت اطلاعات تکمیل تر با واحد فنی شرکت تماس حاصل فرمایید یا مشخصات فنی mtosive 1020 مطالعه فرمایید.