یکی از انواع سیستمهای مقاوم در برابر زلزله سیستم دیوار برشی بتنی است که به دلیل عملکرد مناسب آن در زلزله های گذشته مورد توجه مهندسین قرار گرفته است.
اما برخی محدودیتهای معماری مهندس محاسب را مجبور به تعبیه بازشو در دیوارهای برشی می نماید. به ویژه در سازه های بلند دارای هسته مرکزی بتنی، پیرامون اتاق آسانسور محل مناسبی برای نصب دیوار برشی و متصل نمودن آنها در جهت عمود بر یکدیگر و ایجاد نمودن دیوار برشی بالدار می باشد اما به منظور تعبیه درب آسانسور ناچار به ایجاد بازشو در یکی از دیوارها می باشیم که این امر بر رفتار دیوار برشی تاثیرگذار خواهد بود. نسبت ابعاد بازشو و همچنین درصدآرماتور بکار رفته در دیوار از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر رفتار غیرخطی دیوار برشی بتنی دارای بازشو می باشند که روشهای نوین طراحی براساس سطح عملکرد، امکان بررسی رفتارغیرخطی و شکل پذیری چنین سازه ای را بخوبی فراهم آورده است.
در تحقیقات گذشته از تیرهای کوپله برای مدلسازی کامپیوتری بازشوها در دیوارهای برشی استفاده شده است، این تقریب به ویژه برای بازشوهای با ارتفاع کم خطای نسبتا زیادی در پاسخهای سازه ایجاد می نماید. لذا برای رفع این نقیصه در تحقیق حاضر دیوار برشی بتنی بصورت یک صفحه دارای سوراخ مدل گردیده و تاثیر نسبت عرض بازشو به عرض دیوار و نسبت ارتفاع بازشو به ارتفاع دیوار بر رفتار غیرخطی سازه، به ازاء درصد آرماتورهای مختلف، به روش طراحی بر اساس سطح عملکرد مورد بررسی قرار گرفته است.
احتمالاً تصور عمومی از بتن، مادهای باشد که به نگهداری خاصی احتیاج ندارد. بتنهای مدرن، بسیار با دوام هستند و اگر بتن ریزی به صورت صحیح و اصولی انجام گرفته باشد، تا مدت بسیار زیادی به عملیات ترمیم و نگهداری احتیاج ندارند.
متاسفانه، دفعاتی که بتن به نگهداری و ترمیم برای پایان نیافتن عمرش احتیاج دارد، کم نیستند. بسیاری از سازههای بتنی بیش از پنجاه سال عمر دارند. طبیعتاً در آن زمان بتنهای امروزی وجود نداشتهاند و از بتن با فناوری همان زمان در آن سازهها استفاده شده است. حالا هم پنجاه سال مورد استفاده قرار گرفتهاند و به احتمال خیلی زیاد، باید اقداماتی در جهت پایدار کردن و بهبود اوضاع بتن صورت گیرد.
اگر در قبال سازههای بتنی، کاری در جهت نگهداری و بهبود کیفیتشان صورت نگیرد؛ خسارتی به مراتب بیشتر به سازهها وارد میشود و بتن به جایی میرسد که دیگر قابل ترمیم نیست و باید جایگزین شود. بدیهی است که هزینهی ترمیم از جایگزینی کمتر است.
در تصویر بالا، سازهای مشاهده میشود که نگهداری مناسبی از آن صورت نگرفته و به دلیل نفوذ آب و یخزدگی، به این شکل در آمده است. نفوذ و یخ زدن آب در بتن، باعث ترکخوردگی و شکست آن میشود، زیرا آب در هنگام منجمد شدن، بر خلاف دیگر مایعات، حجمش افزایش مییابد. این سازه دیگر قابل ترمیم نیست و باید با هزینهی بسیار زیادی تعویض شود؛ در صورتی که عملیات ترمیم میتوانست با هزینهی بسیار کمتری صورت بگیرد.
یک برنامهی نگهداشت مناسب، دارای مراحل مختلفی است که از قبل مشخص شده است: نواحی مشکوک به آسیبدیدگی بایستی شناسایی و ثبت شوند. یادداشتها و عکسها از تحقیقات محلی باید جمعآوری شده تا در مراحل بعدی از آنها استفاده شود. همچنین روشهای جدید از جمله تولید یک نمونهی سهبعدی کامپیوتری از سازه، کمک زیادی به پیشبُرد پروژه میکند.
بسیاری از برنامههای نگهداری از سازه، شامل تغییرات در شرایط موجود بر روی سازه میباشد. به طور مثال سازههایی که تحت تاثیر موادی نظیر آب، کلریدها، دیاکسید کربن، سولفاتها و دیگر مواد معدنی هستند، پایداری مشخصی نسبت به آنها دارند و اگر مقدار مواد از آن نقطهی مشخص عبور کند، سازه دچار مشکل میشود.
در تصویر بالا، سازهی بتنیای را میبینیم که به راحتی میتوانست با از بین بردن منبع رطوبت و آب، جلوی خرابی آن گرفته شود.
نوع دیگری از خرابی بتن، شامل بتنهایی میباشد که تحت اثر آب جاری هستند. ابتداییترین اقدام برای حفظ این نوع سازهها، ترمیم تخلخل و نواحی ترکخورده است؛ پیش از آن که خسارت بیشتر شود. طبیعتاً هیچ مادهای در برابر ترک خوردن مقاوم نیست؛ پس بهترین اقدام عملی در جهت حفظ بتن، بهبود شرایط به نحوی است که آب جاری تخلخل ایجاد نکند.
یک نوع دیگر از خسارتی که آب جاری به بتن میزند، فرسایش است. آب جاری به مرور باعث فرسایش بتن و ایجاد تخلخل در آن میشود. آبهای جاری که با سرعت زیادی در جریاناند، قابلیت حمل ریزدانهها و درشتدانهها را دارند و برخورد مداوم آنها با بتن، موجب خرابی بتن میشود.
به طور کلی نگهداری مناسب، به معنای تغییر شرایط در جهت کاهش خرابی و تضعیف بتن است. این تغییرات میتواند در خود بتن یا محیط اطراف آن رخ دهد.
در آبان ماه سال جاری 1394 و پس از تایید طرح پیشنهادی واحد فنی کلینیک بتن ایران(مهندسین مشاور مهرازان پایدار) در خصوص طراحی سازه اتصال خط 2000به 3000لاینیگ فاضلاب جنوب شرق تهران توسط کارفرما (شرکت آب و فاضلاب تهران)و مهندسین مشاور پارس کنسولت ،پروژه مذکور به اتمام رسیده و به شرکت آب و فاضلاب تهران تحویل گردید.