مقاومت کششی یکی از ویژگی مهم و تاثیرگذار در بتن است که ضروری است برای طراحی یک سازه، مقدار آن را بدانیم. برای مشخص کردن مقاومت کششی بتن، از نمونههای استوانهای شکل بتن استفاده میشود.
بتن مقاومت فشاری فوقالعاده بالایی دارد و یکی از دلایل اصلی استفادهی گسترده از بتن در ساخت و ساز، همین مقاومت فشاری بالای آن است. اما بتن حالتی ترد و شکننده دارد که باعث میشود مقدار مقاومت کششی آن در مقایسه با مقاومت فشاریاش، بسیار پایینتر باشد. بنا بر این تنش کششی را تا حد زیادی تحمل نمیکند و خیلی زود در راستای نیروهای وارد بر آن ترک میخورد. به همین دلیل، ضرورت دارد تا برای طراحی و ساخت یک سازه، میزانمقاومت کششی آن را بدانیم.
برای انجام آزمایش مقاومت کششی بتن، با استفاده از قالبهایی استوانهشکل با ارتفاع 60 سانتی متر و قطر 15 سانتی متر، نمونههایی استوانهای از بتن تهیه میکنند. عملآوری بتن به ترتیب طی 1، 3، 7، 14 و 28 روز انجام میشود تامقاومت کششی کسب شده توسط بتن در سنین مختلف و اولیهی آن مشخص شود. بتن بایستی در محیطی با هوای مرطوب به مدت 24 ساعت قرار داده شود. سپس آن را در هوای آزاد میگذارند تا مقدار زمان مورد نیاز (به طور مثال 14 یا 28 روز) سپری شود. عملآوری بتن بایستی در دمای نسبتاً بالا صورت بگیرد. در ضمن ضروری است که آب مورد استفاده در هنگام عملآوری بر روی بتن، دمایی در حدود 27 درجه سانتیگراد (2 درجه سانتیگراد کمتر یا بیشتر) داشته باشد.
در تصویر فوق، نمونهای استوانهای از یک نوع بتن را مشاهده میکنید که برای آزمایش و به دست آوردن مقدارمقاومت کششیاش، درون دستگاه قرار داده شده. این دستگاه با اعمال نیروی کششی بر روی نمونهی بتنی، آن را تا مرز شسکت پیش میبرد تا نیرویی که بتن در آن گسیخته میشود به دست بیاید و در نتیجهی آن مقاومت کششی بتنمشخص شود.
بعد از انجام اقدامات اولیه و گذشت زمان لازم و یا کافی برای سخت شدن بتن،نمونهی استوانهای را در ماشین قرار میدهند تا نیروی کششی به آن وارد شود. لحظهای بتن شکاف میخورد، افزایش نیرو متوقف میشود و نیروی آن لحظه به عنوان نیروی لحظهی شکست بتن ثبت میشود. این مقدار اگر تقسیم بر مساحت قاعدهی استوانه شود، مقاومت کششی بتن به دست میآید و متوجه میشویم که در سازه، چه میزان نیروی کششی بایستی به ستونها و تیرهای بتنی وارد شود تا دچار شکست نشوند. پیشنهاد میشود که از هر نوع بتن، 3 نمونه تهیه شود و آزمایش بر روی آنها صورت گیرد. اگر بین این 3 نمونه تفاوت چشمگیری در مقاومت کششی (تفاوتی بیش از 15 درصدی) وجود داشت، احتمالاً در یکی از مراحل آزمایش اشتباه به وجود آمده و نتایج آزمایش مردود است. اگر تفاوت چشمگیری وجود نداشت، میانگین این نمونهها، مقاومت کششی نهایی بتن مورد نظر خواهد بود.
شایان ذکر است که معمولاً مقاومت کششی بتن را با استفاده از فولاد تقویت شده یا میلگرد افزایش میدهند. زیرامقاومت کششی آن در حد زیادی پایین است و اگر این افزایش مقاومت صورت نگیرد، بتن تقریباً بلا استفاده خواهد بود.وهمچنین استفاده از الیاف پروپیلن و ژل میکروسیلیس باعث افزایش مقاومت کششی و مقاومت فشاری بتن می شود.
آزمایش نمونه معکبی بتن در واقع یک ایدهی کلی از تمامی مشخصات بتن به ما ارائه میدهد. با همین آزمایش میتوان تشخیص داد که بتن به حد کافی مناسب کار ما هست یا خیر. مقاومت فشاری بتن بر عوامل مختلفی هم چون نسبت آب به سیمان، مقاومت سیمان، کیفیت مواد بتن، کنترل کیفیت در طول تولید بتن و غیره بستگی دارد.
آزمایش مقاومت فشاری بتن بر روی قطعههای مکعب شکل از بتن انجام میشود. به همین دلیل آزمایش نمونه معکبی نامیده میشود. این آزمایش بر روی قطعههای استوانهای بتن نیز مرسوم است. بسته به اندازهی سنگدانههای مورد استفاده در بتن از معکبهای 10 × 10 × 10 سانتیمتر یا 15 × 15 × 15 سانتیمتر استفاده میشود.
بتن را در قالبهایی که تصویرش را در بالا مشاهده میکنید قرار میدهند و حرارت میدهند تا حباب و فضای خالی دیگر در آن باقی نماند. بعد از بیست و چهار ساعت، عملآوری بتن را آغاز میکنند. عملآوری بتن باید به نحوی باشد که سطح خارجی بتن کاملاً صاف بشود. برای این کار معمولاً از چسب سیمان استفاده میکنند و آن را بر روی سطح خارجیبتن طوری پخش میکنند که کاملاً صاف باشد.
برای عملآوری، قطعات بتن را بیست و چهار ساعت در هوای مرطوب قرار میدهند. سپس آنها را علامتگذاری کرده و در هوای تازه قرار میدهند تا زمان انجام آزمایش اصلی بر روی آنها فرا برسد. آب مورد استفاده در عملآوری بتن باید هر هفت روز یک بار چک شود. هم چنین دمای این آب باید حدود 27 درجه سانتیگراد (دو درجه بیشتر یا کمتر) باشد.
نمونههای بتن را پس از هفت یا بیست و هشت روز عملآوری در ماشینهای آزمایش مقاومت فشاری قرار میدهند. در این ماشینها، بارگذاری به صورت دقیقهای 140 کیلوگرم برا سانتیمتر مربع افزایش مییابد تا نمونه شکسته شود. مقدار بارگذاری در لحظهی شکست بتن، میزان مقاومت فشاری بتن را به ما میگوید.
حداقل از هر نمونه و در هر سن، بایستی 3 نمونهی بتن آزمایش شود. اگر در نتیجه مشاهده شود که مقاومت آنها بیش از 15 درصد با یکدیگر اختلاف دارد، نتایج آزمایش رد میشود و بایستی آزمایش دوباره انجام شود. در غیر این صورت، میانگین مقاومت فشاری آن سه نمونه، مقاومت فشاری بتن مورد محسوب خواهد شد.
مقاومت بتن با افزایش عمر، بیشتر میشود. در جدولی که در ادامه آمده است، نشان داده شده که در هر مقطع زمانی از عملآوری، بتن چه مقدار از مقاومت اصلیاش را کسب میکند :
سن
درصد مقاومت کسب شده
1 روز
16 درصد
3 روز
40 درصد
7 روز
65 درصد
14 روز
90 درصد
28 روز
99 درصد
همانطور که مشاهده میکنید، بتن بیشتر مقاومت خود را در سنین اولیه به دست میآورد. بدین ترتیب که 90 درصد مقاومتش در 14 روز (دو هفته) کسب میشود. در 28 روز بتن به 99 درصدِ مقاومتش میرسد و در ادامه روند کسبمقاومت بتن بسیار کند تر دنبال میشود. به همین دلیل است که در آزمایشها معمولاً نتایج 28 روزهی نمونههای بتنیمورد نظر و مهم هستند. بتن در 28 روزگی مقاومتی تقریباً مساوی با مقاومت نهاییاش دارد.