بتن پاششی و ملات ترمیمی پاششی در سالهای اخیر در ساخت و سازمهندسی اهمیت افزوده ای یافته است . یکی از ویژگی هایی که در بتن پاششی باید تامین شود حداقل ریخته پاش و بازگشت بتن از سطحی است که بتن بر روی آن پاشیده می شود . چسبندگی زیادی که با استفاده از مواد قوام آور به دست می آید به طور قابل ملاحظه ای باعث کاهش بازگشت می شود .لایه های ضخیم از ملات ترمیمی پاششی بدون مواد افزودنی تند گیر کننده ممکن است از شکم دادگی در سطوح عمودی آسیب ببیند . این مشکل می تواند با استفاده از الیاف ریز کاهش یابد اما با استفاده از مواد قوام آور بیشتر می توان به حل این مشکل کمک نمود.
بتن سبک
اغلب سنگدانه های سبک دارای خلل و فرج و جذب آب زیادتر از سنگدانه های معمولی هستند . این ویژگی سبب می شود آب به آسانی جذب شده و در نتیجه باعث کاهش آب مخلوط و کاهش کارایی بتن شود . پمپ کردن بتن سبک دانه اگر سنگدانه ها قبلا خیس نخورده باشند و اشباع نشده باشند مشکلات دیگری را ظاهر می کند . فشار ناشی از پمپ شدن سبب داخل کردن آب در سنگدانه ها شده که سبب خشک شدن مخلوط و بسته شدن خطوط پمپ خواهد شد . مواد قوام آور می تواند این مشکل را با کاهش میزان آب قابل جذب مرتفع کند . علاوه بر آن استفاده از سنگدانه های نیمه اشباع در بتن سبک را امکان پذیر نماید . مواد قوام آور مزیت دیگری در بتن سبک نیز دارند و آن بهبود همگنی بتن است . چگالی کم سبک دانه ها باعث غوطه ور شدن آن ها در بتن هایی با کارایی زیاد می شود ، مواد قوام آور باعث افزایش لزجت خمیری شده و از غوطه ور شدن جلوگیری کرده و مخلوط را همگن نگه می دارد .
بتن نیمه خشک پیش ساخته
محصولات بتنی ساخته شده از بتن نیمه خشک به مقدار حداکثر محدود گردد . برقراری تعادل بین آب مورد نیاز برای مقاومت اولیه و آب مورد نیاز برای تراکم وهیدراتاسیون سخت امکان پذیر میشود . استفاده از مواد قوام آور باعث افزایش محدوده میزان بهینه آب مورد استفاده می شود.
بنابراین در صورت استفاده از مواد افزودنی قوام آور در بتن می توان بسیاری از مشکلات رایج در بتن های نوین را بهبود بخشید و یا به طور کامل رفع نمود . در جدول 7 -2 ، مشکلات رایج در انواع بتن های نوین و نحوه اثر گذاری ماده افزودنی قوام آور به طور خلاصه بیان شده است :
با توجه شرایط آب و هوائی ایران که در زمستان سیکل‌های ذوب و انجماد فراوان اتفاق می‌افتد، در این سیکل‌ها آب به منافذ بتن نفوذ کرده و با سرد شدن دوباره هوا، منجمد می‌گردد و دچار افزایش حجم میشود و این افزایش حجم فشار زیادی به جداره‌های منافذ وارد کرده و سبب ترک خوردن سطح بتن می‌گردد که جهت ترمیم آن ازترمیم کننده های بتن استفاده شود.
همچنین در بتنهائی که در در معرض آب حاوی نمک (آب دریا و یا آب حاصل از نمک پاشیده شده بر روی جاده‌ها و پل‌ها در زمستان و …) می‌باشند، نفوذ آب حاوی نمک به منافذ بتن و تبلور آنها در زمان خشک شدن باعث ایجاد فشار در منافذ و ترک خوردن سطح بتن میشود.
این مشکلات با افزایش تعداد سیکل (سیکل ذوب و انجماد و سیکل نفوذ و خشک شدن آب نمک در بتن) کاملا سطح بتن را تخریب می‌کنند. همچنین با افزایش ترک خوردگی، نفوذپذیری بتن افزایش پیدا کرده و املاح خورنده مانند کلر با نفوذ به منافذ بتن واکنش خوردگی آرماتور در بتن را تسریع می‌کنند و همه اینها در کنار هم دوام بتن را به شدت کاهش می‌دهند.
هوازا در بتن ایجاد حباب‌های هوا در تعداد زیاد و جدای از هم می‌کند که این امر منافذ بتن را مسدود کرده و اتصال آنها بهم را قطع می‌کند و بدین ترتیب نفوذپذیری بتنرا کاهش می‌دهد. همچنین حباب‌های هوای محبوس در بتن به مانند دمپ کننده (جذب کننده) فشار تبلور یا افزایش حجم منافذ عمل می‌کنند و با جذب این انرژی ازترک خوردن سطح بتن جلوگیری می‌کنند.
قابل ذکر است که به ازای هر یک درصد هوای اضافه در بتن به میزان حدود 5 درصد از مقاومت فشاری بتن کاسته میشود که این امر باید در طرح اختلاط بتن منظور گردد.